Van elf naar tien. Zaterdag, 28 september 2019

Iran, Chak Chak - Iran, yazd.  132 km.

Totaal gereden: 15.500 km. Zeer warm weer, 38 graadjes.

De plek waar we vrijdag staan is top, maar het asfalt koelt nauwelijks af. Kortom, het blijft lekker warm vannacht. Alle bezoekers van de grot zijn om negen uur weg, de meeste groepsgenoten proberen vroeg te slapen, also kunnen wij heerlijk vrij, buiten douchen. Zo ga je in ieder geval fris het mandje is. Ook overdag valt het niet mee om in die hitte de kleding voorschriften van de ayatollah te volgen. Voor mannen betekent het in ieder geval een lange broek en voor de vrouwen een hoofddoekje en kleding met niet zichtbare lichaamscontouren. Verbazingwekkend hoeveel vrouwen en ook hele jonge meisjes, in zo’n zwarte chador lopen. Vanmorgen buiten eten gaat het ook niet worden, want als je een hap neemt hebt je minstens een dozijn vliegen in je mond. Niet te laat weg dus van deze verder prachtige plaats. Eerst rijden we langs Kharanaq, 40 km verder. Een duizend jaar oud stadje, met nog veel leembouw huizen, waarvan een deel gerestaureerd. Jammer alleen als zo’n restauratie gebeurd is, dat het verder een zooitje blijft. We hebben van Beb haar mini IPad in bruikleen om Maps.me zichtbaar te kunnen volgen, nu we geen Garmin meer hebben. Via haar GPS en Bluetooth lukt dit prima. We zijn er erg content mee. Zo rijden we dan naar Yazd, wat het geestelijk en cultureel centrum is van de Zoroatristen. Onderweg merken we dat de Garmin weer werkt, maar veel vertrouwen heb ik er niet in. We staan daar in een vakantie park, heerlijk tussen de olijfbomen met de nodige schaduw. Omdat het niet zo ver is vandaag zijn we reeds om drie uur ter plekke, wat betekent dat er tijd genoeg is om een wasje te doen. En nog een wasje en nog een wasje. Het zure van vandaag is dat Ab en Gusta de reis hebben moeten afbreken. Er is geen mogelijkheid de 4x4 Mercedes te repareren in Iran. Een slechte beurt voor zo’n wereldmerk. Ze zijn nog in Teheran en zullen daar vandaan terug naar Duitsland vliegen en de auto laten repatriëren. Zo reizen we definitief met 10 koppels verder. Een redelijke rustige dag als vandaag is niet verkeerd, daar bij menigeen de vermoeidheid parten gaat spelen. Moet gezegd dat de algehele conditie van allemaal prima is. Geen zeurders en klagers, maar gaan met die banaan. Toch mag ik wel verklappen dat de weegschaal, die wij altijd mee hebben in de camper, bij mij ruim vier kilo minder aangeeft. Had ik die reis toch veel eerder moeten maken! Of is de weegschaal kapot?