Laatste dag Iran. Vrijdag, 11 oktober 2019

11 oktober 2019 - Tabriz, Iran

Iran, Zanjan - Iran, Tabriz. 289 km

Totaal gereden: 18.065 km. Mooi weer, 24 graadjes

Als eerste vertrekken we vandaag om reeds 7.30 uur. We willen niet te laat in Tabriz zijn om op de laatste volle dag in Iran nog de stad te zien met een heuse mooie, zeer oude en grote bazaar. De weg is 6-baans en redelijk wat betreft de kwaliteit asfalt. Het is dan ook grotendeels een tolweg, wat niet betekent dat wij tol moeten betalen. Drie keer maken de tolkassa mannen een vriendelijk praatje met ons, willen weten waar we vandaan komen en sturen ons verder zonder te laten betalen. Waarom en hoe dat kan, geen idee. We maken er maar geen bezwaar punt van. De weg loopt door werkelijk prachtig gekleurde bergen: rood, wit, beige, rose en bruine kleuren, een prachtig gezicht. We blijven op hoogte van ongeveer 1500 tot 2050 meter. Bij Annie’s koffie pauze staan twee mannen een prutje, met veel eieren en tomaten, op een eenspit gasstelletje klaar te maken. In Tabriz vinden snel onze overnachtingsplaats op een recreatie terrein waar ruimte is voor de Iraanse tentjes en kleedjes, zoals men hier pleegt te recreëren met veel thee. Na een uur komen onze reisgenoten stuk voor stuk binnen rijden en rijden wij met een taxi met Ernest en Fransje naar het centrum van Tabriz. Geen kleine stad met 1,6 miljoen inwoners, waar veel zware industrie is zoals petrochemie, auto en machine onderdelen en cement. De grote bazaar staat op de werelderfgoedlijst. De stad en bazaar waren al welvarend en bekend in de 13de eeuw. Tabriz was een belangrijke stad aan de zijderoute. Het is moslim zondag hier op vrijdag, wat betekent dat 3/4 van alle winkeltjes en verkooppunten dicht zijn. Toch is er nog voldoende om te zien en te beleven. Niet al te laat zijn we terug bij de camper plaats omdat we met een 7-tal stelllen, een BBQ in elkaar draaien en deze om 19 uur willen laten beginnen. Aan mij de schone taak pindasaus te maken met een potje Iraanse peanut butter. Gelukkig hebben we nog genoeg kecap manis en sambal, waarmee het, getuige de reacties later, goed komt. Spontaan komt er zo het nodige op tafel en met de gegrilde kip hebben we een prima maaltijd met elkaar. Misschien wel de beste van onze Iran tijd, want de Iraanse keuken heeft ons niet over doen lopen van enthousiasme. Wel de gastvrijheid van de mensen, die is bijna abnormaal in vergelijking met hoe wij tegen buitenlanders aankijken. Met meer dan 5100 km in Iran, hebben we een goed beeld van het land en hoe de mensen er leven. Een prachtig land met veel potentie, fantastische mensen, een rijk cultureel verleden, maar helaas een systeem waar godsdienst en staat niet zijn gescheiden. Je mag hopen op een evolutie naar gelijkheid van man en vrouw, maar te vrezen is een revolutie om dit te bereiken. Graag even wachten tot na morgen.

Foto’s

3 Reacties

  1. Willem en Lia:
    12 oktober 2019
    Jullie hebben wel iets heel moois gezien. Een veilige en goede terugreis verder.
  2. Evelyne:
    12 oktober 2019
    Het blijft een bijzondere reis!
  3. Aad en Joke de Gans.:
    12 oktober 2019
    Veel geschiedenis op gedaan, van al die landen ,prachtig beschreven.Veel plezier nog !groeten,