Grensexcursie. Zaterdag 20 juli 2019

Letland, Terehova - Rusland, Derbovezh.  256 km

Totaal gereden: 4046 km. Vanmorgen zonnig, vanmiddag bewolkt en regen, 20°

Volgens ons reisboek proberen we vroeg aan de grens in de rij van wachtenden aan te sluiten. In de praktijk gaan we eerst met z’n allen in de Texas bar om 8.00 uur ontbijten, wat een half uur later open gaat, dus 8.30 uur en staan we eerst om 9.30 uur in colonne voor de grens. Het grappige is dat er verder niemand voor de grens staat, we staan dus direct vooraan. Na het invullen van 5 formulieren voor tijdelijke invoer van de auto en personen, controle of er geen verstekelingen verstopt zijn, het krijgen van kleine papiertjes met stempels die bij een ander hokjes weer ingeleverd moeten worden en het wachten op gestempelde papieren die bij het verlaten van de Russian Federation, voor de auto en personen afzonderlijk, plus het ondertekenen van een papier in het Russisch dat we de verkeersregels van Rusland kennen, en een laatste controle of alles wel correct afgehandeld is, mogen we na 4 leerzame uren Rusland binnen rijden. Aan de andere kant zien we 4 km vrachtwagens voor de grens wachten richting Letland. De weg richting Moskou is redelijk en vooral stil. Pas na 150 km rijden we door het eerste dorp. Hierna is er meer verkeer en wordt het goed opletten wanneer we worden ingehaald. Dat gaat hier een beetje anders dan dat we gewoon zijn. Één van onze reisgenoten moeten terug naar Riga. Hun visum staat in het verkeerde paspoort en dat ligt in NL. Dit wordt per vliegtuig morgen naar Riga gebracht. Foutje, bedankt. Na een paar dagen sluiten zij in Moskou weer aan. Vlak in de buurt van de camping, of wat daar voor door gaat, stuurt de Garmin ons letterlijk het bos in. Met veel moeite draaien we na een paar km glibberend door kuilen met water. An had al een bordje gezien, dus een paar km terug en nu een normaal paadje in. Daar staan we op een grasveld aan het water met van die werk-aan-de-weg cabines als sanitaire voorziening, die al goed meuren. Stroom en water zijn er wel, also verder niet geklaagd. Iets later komen de nestors van de groep het terrein oprijden. Met de hele achterbouw verlichting los achter de camper hangend. Zij hadden het zelfde pad als wij genomen, maar met het omdraaien ging het mis. Samen met Ernst en later andere helpende handjes hebben we het zaakje weer in elkaar gesleuteld met de nodige boutjes, moertjes en zelftappers. Alle lampjes branden gelukkig nog. Ook andere equipes hebben al wat panne achter de rug, o.a. met omvormer, toilet en muizen in het luchtfilter. En dat is nog maar de eerste dag!