Nederlandse camping. Dinsdag 15 oktober 2019

Armenië, Khor Virap - Armenië, Jerevan Goght. 102 km

Totaal gereden: 18.741 km.  Lekker weer, 23 graadjes.

Overdag is het heerlijk weer, maar wakker worden met 4°, is toch wel even wennen. Tot nu toe nog geen kachel aan gehad. Zodra de zon zich weer laat zien loopt de temperatuur op naar boven de 20 graadjes. Vandaag zo rond 23 graadjes, wat moet je nog meer. Het is gewoon weer wennen om in korte broek te lopen na vier weken Iran. Vandaag staat een korte rit op het programma, naar de hoofdstad van Armenië: Jerevan. Iets ten westen daarvan ligt Echmiadsin, ook wel het Vaticaan van De Armeense Apostolische kerk genoemd. Het is de religieuze hoofdstad van Armenië. Het is even omrijden, maar blijkt zeker de moeite waard te zijn. Het grote terrein, met bijzondere architectuur, een prachtige tuin, een groot plein voor buiten kerkdiensten en een aparte kapel voor doopdiensten, maar helaas met de kathedraal in de stijgers, zijn mooi om te zien. Bert en Marja zijn ook van de partij in het Vaticaan, samen drinken we  hierna een bak koffie met een soort oliebol die verrekte lekker smaakt. Bij betalen van de parkeerplaats wordt mij een wodka aangeboden, die ik beleefd weiger omdat ik achter het stuur zit. Daarop geeft de man mij het plastic flesje met inhoud mee. Later blijkt, smerig lekkere wodka. We rijden dwars door de stad Jerevan, van west naar oost, omdat de camping die we gaan bezoeken een 25 km ten oosten van de stad ligt. Onderweg staan om de paar honderd meter politiewagens met zwaailicht en veel dienders langs de weg die ons met hun knuppel draaiende, ons manen sneller te rijden. Er moet wel zeer belangrijk bezoek op komst zijn. Of is het voor ons? Minstens 40 politiewagens met dienders verder staan we in de file en duurt het een uurtje voor we de stad weer uitrijden. Op de weg die we rijden bezoeken we nog een oude Romeinse vuurtempel uit de 1ste eeuw. Williswaar door aardbevingen verschillende keren verwoest, maar met grote precisie, met veel origineel materiaal, prachtig opnieuw opgebouwd. De ligging van de tempel en een stukje verder ook van de camping is prachtig. Er is een schitterend uitzicht op het groene dal en de woeste bergen erachter. Sandra, de camping chef, heet ons van harte welkom en we plaatsten de camper vlak naast het zwembad, waar nog drie campers staan. We zijn bepaald niet de enigen. Grote Duitse Trucks, een Nederlands echtpaar met auto met daktent en een paar tentjes maken het gezellig druk. Sandra is hier terecht gekomen met haar man vanwege het telen van rozen. De camping is met bed en breakfast begonnen en langzaam uitgebreid. Een pittige gezellige hard werkende vrouw. Voor auto’s met caravan is het helaas zeer lastig bereikbaar, maar de service, netheid en voorzieningen zijn echt naar Europese maat. In de avond vertelt Sandra over haar leven hier in een gezellig samenzijn met de groep.