Persepolis. Dinsdag 1 oktober 2019

Iran, Sadi - Iran, Persepolis.   140 km

Totaal gereden: 15.930 km. Warm weer, 32 graadjes.

Niet te geloven, het is 1 oktober, we camperen nog steeds en het is boven de 30° iedere dag. Vandaag duiken we de oudheid van ver voor de jaartelling in. En wel van het eerste Perzische rijk van de Achaemeniden Dynastie (550 - 330 v.Chr.) Eerst bezoeken we de tombe van Cyrus de Grote, de stichter van het rijk (in de bijbel Kores genaamd). Hij maakte een eind aan de Babylonische ballingschap en stond het de joden toe terug te keren naar Palestina en was in zijn tijd heerser van het grootste wereldrijk tot dan. Hierna rijden we langs reliëfs daterend uit 241 - 272 v.Chr., om het makkelijk te maken, uit de begintijd van de Sassaniden dynastie. Vlak bij deze plaats, bij Naqsh-e Rostam, zien we de 4 graven van koningen uit de Achaemeniden dynastie, uitgehakt in de rotsen. De overnachtingsplaats, ook daar weer vlak bij, is in een bosachtig stuk bij de ingang van Persepolis. By the way, dit is ook de plaats waar de laatste sjah zijn exorbitant feestje gaf in 1971, waar Bernard wel en Juliana niet van de partij was. Eerst voor 80 jaar is Persepolis uit het zand opgegraven waaronder het vele eeuwen verscholen heeft gelegen. Vandaar de uitzonderlijk goede kwaliteit van wat na de verwoesting bewaard is gebleven. Persepolis betekent in het Grieks ‘Stad van de Perzen’. Het bevatte 12 bouwwerken, waarvan de belangrijkste de apadana was (audiëntiehal). Tijdens een groot feest kwamen de onderdanen van verschillende bevolkingsgroepen giften (lees: belasting) aanbieden aan de sjah. Dit aanbieden is afgebeeld in reliëfs op de trappen van de apadana. 23 verschillende volkeren kwamen hun belastingen betalen aan de Perzische koningen. In 330 v.Chr. liet Alexander de Grote, na de verovering van het rijk, Persepolis in brand steken, na eerst alle schatten uit de paleisstad te hebben weggenomen. De Parthen kwamen na Alex de Grote aan de macht en daarna de Sassaniden, de laatste dynastie voor de komst van de Islam. Opvallend is het Frahvahar teken van de Zoroatristen dat ook in Persepolis op een aantal plaatsen te zien is. Het was in die tijd de officiële staatsgodsdienst. Na dit geweld aan informatie, lopen, slenteren en zweten in de zon, doen we met een deel van de groep een lekker biertje drinken bij het hotel wat naast Persepolis ligt, op een zeer ongezellig terras. Wij maken er ons eigen feestje van met elkaar. Bij een tweede ronde blijkt het bier op te zijn en gaan we over op citroenbier. Allemaal 0.0 natuurlijk. Vanavond is het ff lastig een Airbnb aanvraag te beantwoorden. De aanvraag komt hier wel binnen, antwoord geven is geblokkeerd. Ivo en Mark lossen het op, nadat ik de aanvraag heb doorgestuurd. Zo is ook deze dag een vol programma geworden en moeten we oppassen dat onze harde schijf het nog opnemen kan. Morgen rijden we naar Shiraz, de stad bekend van de wijn, waar geen wijn gedronken mag worden.