Na regen komt zonneschijn. Donderdag 11 juli 2019

Polen, Sopot - Polen, Pieniezno.  142 km

Totaal gereden: 2825 km. De zon is terug, 23 graadjes.

Dat is weer even wennen, de dag ziet er letterlijk zonnig uit. We starten weer lekker rustig. Ik moet nog aan de buur kinderen voorlezen. Schattige kids. ‘Vanmiddag weer hè’, is de mededeling. Nee, dan zijn we weg, antwoord ik. ‘Ook goed’, is de reactie. En weg zijn ze. Bij het afrekenen een echte noviteit beleefd. Of ik de camping kosten met een bankpasje wil betalen, maar de Kurtax, contant. De camping moet dat namelijk ook contant aan de gemeente afdragen. Is Gdansk toch niet zo’n wereldstad als ze denken. Onderweg gaat alles soepeltjes, tot de laatste 30 km. Daar gaan we weer van de B weg verder op binnenweggetjes, parallel met de Russische grens van de enclave bij Kaliningrad. We hebben een kleine camperplaats uitgezocht die idyllisch net buiten de stadje Pieniezno ligt. Super vriendelijke uitbaters, uiteraard met iedere klant blij. We staan met vier grote (Duitse) campers. Het laatste stuk naar de camperplaats duurt erg lang vanwege werk aan de weg. En dat gaat iets anders dan wij gewent zijn. 5x een stoplicht, dat wel 15 minuten kan duren en dan kilometers over een stoffig, half verhard stuk weg rijden. Ik maak net een foto als het licht op groen springt, dus wordt de Pool achter ons niet vrolijk van mij, om het netjes weer te geven. Op de camperplaats verorberen we de verse groentesoep die nog over was en genieten van echte zonnestralen en nu we weer buiten kunnen kokkerellen bak ik daarna pannenkoeken. Niet zomaar van die kant en klare, die komen later. Nee, speltpannenkoeken. Ze zien er niet zo uit, maar smaken ......, jawel, smerig lekker.