Van Stalin en de kathedraal. Maandag, 21 oktober 2019

Georgië, Mtscheta - Georgië, Kutasi. 258 km

Totaal gereden: 19.341 km. Prachtig weer, 25 graadjes.

We verlaten deze plaats niet al te laat, er staat ons voor vandaag een gevarieerd programma te wachten. De stad Gori is de geboorte stad van Joseph Stalin, waar het  Stalin-museum is met nog alle kenmerken uit het Sovjet tijdperk. Van buiten nauwelijks herkenbaar als museum, vinden we uiteindelijk de ingang en loket met een gapende kassière. Er is niet veel loos, maar we krijgen een rondleiding van een chagrijnige, geheel in het zwart geklede, gids, die op zeer monotone wijze haar nauwelijks verstaanbaar verhaal doet. Het is wel in de sfeer die het museum uitstraalt, triest, donker, geen vrolijkheid te bekennen, een echte staats Sovjet of DDR sfeer, zal ik maar zeggen. Erg kritisch is men bepaald niet op de grote daden van Stalin. Over deportaties en uitschakelen van duizenden vermeende vijanden van Stalin geen woord. Het was tenslotte een Georgiër, dus niet te kritisch zijn. Ook wij kregen vroeger op school ‘onze’ geschiedenis zoals men wilde dat wij het leerden. Het museum is gestart in 1951 over de geschiedenis van het socialisme, maar duidelijk bedoeld als een gedenkteken voor Stalin die in 1953 overleed. We zien ook de kleine houten hut, waarin Stalin werd geboren en de persoonlijke treinwagon, bepantserd en 83 ton zwaar, waarin Stalin de Jalta en Teheran conferentie bezocht. Verder naar het westen rijdend kunnen we weer euro-diesel kopen. Daar zijn we met ons campertje goed doorheen gerold met die zwavel diesel uit de Stan landen en Iran. Vier campers hebben geen geel lampje zien branden, waaronder wij. Top auto die Fiat! Onderweg zien we ook weer de vele gasleidingen die boven grond lopen, vaak op vreemdsoortige wijze door een stad langs straten gebouwd. Er schijnt 25% weg te lekken voor het op de plaats van bestemming is. Bevreemd mij niets als ik het zo zie. Ook de honden die we veelvuldig zien vallen op door meestal een chip in het oor. Deze zijn gekeurd, ontmant en ingeënt en mogen daarna weer de straat op. Ze zijn allemaal vriendelijk, totdat het nacht wordt, dan blaffen de meeste tot het ongeveer licht wordt. Also vaak wakker in het Georgische landschap. Na het Stalin museum gaat het naar het Gelatiklooster. Gebouwd in 1106 op een heuveltop in het Byzantijnse Rijk, waar het christendom de heersende religie was. De muurschilderingen en mozaïeken zijn de grootste van Georgië. Ze waren in slechte staat maar worden sinds het klooster op werelderfgoedlijst staat gerestaureerd. We zien dan ook veel bedrijvigheid rondom het klooster. De laatste nacht in Georgië staan we bij de Bagrati kathedraal in Kutasi. Ook weer prachtig gerenoveerd. Dit keer met opvallend moderne techniek, waarbij oud en nieuw mooi weergegeven wordt. We eten gezamenlijk in het restaurant tegenover de kerk. Het eten is super goed. We zijn verbaasd over de goede kwaliteit van de Georgische keuken. Er schijnt een rechtstreekse vliegverbinding te zijn van Eindhoven naar Kutasi, voor ongeveer 80 euries. Wie dus dit kloosterlijke land voor een prikkie wil bezoeken, weet nu hoe dit gaat. Wij moeten nog zo’n 4000 km rijden en hebben daar veel zin in. Morgen naar Turkije.