We zullen weten dat we in Iran zijn. Zondag, 6 oktober 2019

Iran, Izeh - Iran, Shahr-e Kord. 303 km

Totaal gereden: 16.864 km. Mooi weer, 30 graadjes.

De plaats van overnachting is wel zeer rijk aan geschiedenis. We hebben geslapen waar 3100 jaar geleden Elamieten een nederzetting hadden. Het rijk Elam, ook in de bijbel verschillende malen genoemd, o.a. in de tijd van Daniël, bestond van 3000 v.Chr. tot 650 v.Chr. Vanmorgen nog rond lopend rond de camperplaats, zien we inscripties in rotswanden van 3100 jaar oud. Niet te laat vertrekken we richting Susa, de oude hoofdstad van het rijk van de Elemieten. Deze plaats ligt niet ver van de Iraakse grens. Na een half uur worden we gebeld door de RB, of we terug willen komen, omdat er een melding is gekomen dat het niet veilig zou zijn die kant op te gaan. Er blijken meer onlusten te zijn dan vooraf gedacht. Also moet het reisschema worden aangepast. Één equipe is al voor ons vertrokken en willen niet meer terug komen. De hele grensstreek met Irak heeft code oranje, wat betekent dat bij problemen geen directe hulp geboden kan worden. Zij reizen dus op eigen risico. Met nieuwe coördinaten vertrekken we dan voor de tweede keer. Later op de dag blijkt nog een equipe richting Susa te zijn gegaan, zodat we nu nog met vijf equipes bij elkaar zijn. Dit wordt zo het verhaal van de negertjes. De rit door de bergen en het natuurgebied Dehdez is echter fantastisch mooi. We stijgen en dalen weer heel wat af en zien vele rijstvelden in de bergen waar voldoende water stroomt. We zien ook een paar stuwmeren en stuwdammen en fotograferen er op los en rijden over de hoogste brug in het Midden Oosten. Hij zou 235 meter hoog zijn. In een dorp waar we doorheen rijden, is een kleine eetgelegenheid waar we met z’n tienen een kabab weg werken. Bij het wegrijden worden wij tegen gehouden door een politie wagen die zo achter de camper gaat staan dat wij niet weg kunnen. In gebaren taal met de dienders, lukt het toch niet zo goed elkaar te verstaan. Ik laat uiteindelijk mijn rijbewijs zien, waarmee hij naar de kentekenplaat loopt om te vergelijken. Dit lukt hem kennelijk niet goed, waarna hij met zijn hand een beweging maakt van rijden maar. Dit gebaar herken ik goed en geef een poepie gas en weg zijn we. Opvallend is dat er steeds een politie ambtenaar en een soldaat samen onderweg zijn. Op de parkeerplaats in Shahr-e Kord, waar we hebben afgesproken is niemand van de groep en lezen we op de app dat er een andere stek is bedacht, 13 km verder. Daar aangekomen, de anderen zijn er al, is de politie ook ter plekke om ons duidelijk te maken dat we daar niet mogen overnachten, omdat het te gevaarlijk zou zijn. Ook hier een politie man en een militair. Het wordt inmiddels donker en zit er niets anders op dan weer naar de parkeerplaats te rijden waar we al waren. Blijkt ook nog een koplamp van onze camper stuk te zijn. Dit zijn echter zaken waar de politie gelukkig geen oog voor heeft. Zo zijn we uiteindelijk om zeven uur op de plek waar we overnachten en hebben het voor vandaag wel even gehad.