Bezoek aan de Aran Islands

Maandag 6 juni 2022.      Bezoek aan de Aran Islands

Ierland, Doolin.           0 km.      Totaal: 7128 km.                Dag 53

Heel de dag zwaar bewolkt, max 14 graadjes, vanaf 17 uur regen 

Om 9.45 lopen we met z’n zessen, Lida, Kees, Miep, Roelf en wij, naar de aanlegsteiger van Doolin ferry’s, 2,5 km lopen. Daar is het even zoeken welke boot wij geboekt hebben. Er zijn een paar rederijen die van hier naar de Aran eilanden varen. Wij hebben een combi ticket naar het grootste eiland en daarna een rondje Moher Cliffs. Een dag programma. Het is stevig doorlopen met deze vier. Vooral Miep heeft altijd een stevige tred. Op de boot zitten we buiten op het dek en varen via de kleinere eilanden met tussenstops naar Inishmore, het grootste eiland, vergelijkbaar zo groot als Vlieland. Het is een drukte van belang met honderden toeristen. Later begrijpen we dat er 800 mensen wonen op het eiland en er dagelijks 2000 toeristen komen. Er kan gewandeld worden, fietsen gehuurd, met paard en wagen of een busje met chauffeur huren die je laat zien wat hier interessant is. We besluiten het laatste en scoren een busje voor ons zessen. Veel wegen zijn er niet, maar de chauffeur al pratend en uitleggend hoe het leven hier is, willen we toch wel eerst een warme bak koffie. Zo gezegd, zo gedaan. Het wordt wel een koffie to go, want er moet wel wat gezien worden. We wandelen, An met de koffie nog in haar handen, want die drinkt het nu eenmaal koud, een 20 minuten omhoog naar de eiland kliffen. Een wild en kaal stuk land naar nog wildere kliffen dan we gisteren zagen. Na 20 minuten heeft An nog steeds de koffie to go niet op. Wandelend drinken gaat nu eenmaal niet zo makkelijk. Op de klif gaat Roel op het randje zitten van wat wel een springplank lijkt, zo’n 150 meter boven de zee. Mij niet gezien, ik houd een metertje afstand en An drinkt eindelijk haar koffie op. Terug bij het restaurant die meneer de chauffeur aanraadt, lunchen we. Het is er druk, maar het gaat toch vlotjes en het eten is prima. Op de afgesproken tijd staat het busje weer voor onze neus en rijden we langs een andere weg (er zijn er maar twee) terug naar het plaatsje van aankomst. Onderweg maken we een kleine stop waar zeehonden liggen uit te rusten. Flinke beesten, fors van maat. De vis moet smaken hier in zee. Na afscheid van de chauffeur winkelen we nog wat in de souvenir shops, waar met name wol producten worden verkocht. Truien met de meest ingewikkelde kabelmotieven. Niet helemaal mijn smaak, maar het is wereldberoemd hier. De boot vertrekt om stipt 16.00 uur en vaart met een tussenstop terug naar Doolin. Daar blijven we zitten, want we hebben ook geboekt voor Sightseeing-Tour Cliffs of Moher. Na korte tijd gaat het weer verder en komen na 20 minuten bij de kliffen die inmiddels in de mist liggen. Ook gaat het regenen en wordt het lastiger met fotograferen. Indrukwekkend blijft de natuur ongetwijfeld, dat is geen vraag, maar een beetje zon zou de dag nog mooier gemaakt hebben. Volgens de chauffeur op Inishmore regent het 250 dagen per jaar, is men dik tevreden met 16 graadjes, vriest het hier nooit en zijn de winters nauwelijks kouder dan de zomer. Een max van 22 graadjes is echt een topper af en toe. Hartstikke mooi hier, maar dan toch volgend jaar naar Griekenland denk ik. Terug aan wal lopen we de 2,5 km naar de camping retour. Onderweg is echter een pub en daar kunnen we gewoon weg niet voorbij lopen. Een pint met tonic gaan er prima in. Onze vier reisvrienden willen hier nog een hapje eten, maar voor ons is het prima zo. Om 19.00 uur staan we voor de camper en kijken terug op een fantastische dag. Het is echt een toppertje. Veel gedaan, gelachen en gezien.