Epiloog, Reise Südliches Afrika

Ma. 4 december 2023.    Epiloog Reise Südliches Afrika

55 dagen, van 7 oktober t/m 1 december 2023.           Totaal gereden: 9035 km.  

Van 15 tot 46 graadjes, veel zon, wind, zand, bergen, wilde dieren, oceaan en Schotterwegen.

De terugreis naar Europa is prima verlopen. Alhoewel het inpakken nog wel een dingetje was. Hoe komen we met het gewicht uit. We verschenken de nodige kleding, eten, handdoeken en schoeisel aan de dienstdoende poetsdame op de laatste camping in Melkbosstrand. Gelukkig hebben we een soort van koffer weegschaal mee om niet helemaal ins blaue Hinein straks bij het inchecken op het vliegveld op goed geluk af te wachten of de koffers te zwaar zijn. Beide tassen zijn rond de 23 kilo, het maximaal toegelaten gewicht p/p. Het inleveren van de camper gaat gemoedelijk. Een collega van technische Martin handelt af wat afgehandeld moet worden. In 10 minuten zijn we klaar en brengt hij ons naar het vliegveld in Kaapstad. Daar moeten we dan wel 4 uur geduld hebben voor we in in het vliegtuig zitten. Gelukkig op een rij met twee stoelen, maar wel lekker nauw op de buurvrouw voor mij, die direct de stoel naar achter gooit. Ook goedenavond! De vlucht verloopt prima met een goede verzorging van natje en droogje. Ik slaap veelal, An waakt. Om half 6, also met windje mee, 45 minuten sneller dan van te voren aangekondigd, landen we op Frankfurt. Cobi, die ons afhaalt, is nog niet ter plekke, maar na het vinden van mijn Oostenrijkse simkaart en installeren daarvan, hebben we snel contact met elkaar. Als we elkaar na een poosje gevonden hebben is het zoeken naar de juiste trein naar Langenselbold. Geen al te eenvoudige opgave als er aan het spoor wordt gewerkt rond Frankfurt. We sjouwen onze tassen en rugzakken een flink stuk lopen naar het goede perron. Jammer dat niet alle roltrappen de juiste richting op gaan, also slepen we de tassen een paar keer omhoog en naar beneden. Eenmaal in Langenselbold doen we de dag verder niet zo veel meer. Behalve dan natuurlijk de op 5 minuten verder gelegen kerstmarkt in Langenselbold. Gelukkig is de Glühwein van goede kwaliteit en zijn er leuke stalletjes met eten en kerst frutsels te koop. Alleen de temperatuur is geen opsteker om lekker naar buiten te gaan. Het vriest een paar graadjes! Lijkt leuk, maar dat is het echt niet als je net uit Afrika komt. Zaterdag doen we ook nog een kerstmarkt een paar km verder en zondag rijden we zonder vrachtverkeer naar Breda. Ons Panda‘tje doet het prima na twee maanden rust in de tuin van Cobie. In de auto heb je dan tijd de afgelopen maanden te laten bezinken. De reis door zuidelijk Afrika was waanzinnig mooi. Met name de natuur is overweldigend. Wat we een beetje hebben gemist is cultuur. Daar hadden we iets meer van willen meemaken. Het tempo waarin de reis van de ene naar het andere hoogtepunt ging was erg hoog. Er waren weinig rust momenten, ja naar mijn mening, te weinig rust punten. Chapeau voor de oudere deelnemers van de groep die tegen de 80 lentes waren. De briefings waren weliswaar nodig, maar het leidinggevend team voerde een voor mij „te“ Duits regime. Alles moest punctueel op tijd naar roadbook afgehandeld worden. Het organisatorisch deel was perfect geregeld.  Buiten het groepsgebeuren hebben we onze bevindingen gedeeld met Jan en Simone. Afrika was mooi, maar het schakelen van wat je ziet aan arm en rijk is gigantisch. Zo sta je in een lux resort of shopping mall en 200 meter verder is een township waar armoede en ellende zichtbaar is. Als groep werden we wel vakkundig op afstand gehouden met de townships. Vroeger was Apartheid in de wet geregeld, nu bestaat Apartheid in praktijk nog net zo. Misschien iets minder tussen blank en zwart en nu iets meer tussen arm en rijk. In praktijk bijna het zelfde. Opvallend is nog zeker te noemen dat waar we ook gegeten hebben in restaurants, ook de meest eenvoudige, het eten was overal prima! Onvergelijkbaar met bijv. Egypte, waar je regelmatig aan de dunne gaat. Hier niets daarvan. En de vis natuurlijk. Nog nooit zo veel vis in korte tijd gegeten. De Fish en Chips, maar ook andere vis soorten waren steeds prima. Ik heb zelfs een oester gegeten en vond het nog smaakvol ook! De blanke bevolking van Zuid Afrika ervoer ik als enigszins argwanend, afstandelijk en erg op zich. Als een huis op een echt huis lijkt zoals wij dat kennen, staat er een hoog hek met schrikdraad omheen. Zelfs om de kerk in Windhoek staat een hek waarbinnen de kerkgangers hun auto parkeren en is er geen gekleurde ziel in de kerk te zien. Het geloof is voor de blanken en zwarten gescheiden. Wellicht met dezelfde God, maar dat vraag je je wel af. De gekleurde mensen die we ontmoetten waren vriendelijker dan hun blanke broeders en zusters. Misschien kan het ook niet anders na ruim 30 jaar Apartheid vrij. Maar laat ik niet pessimistisch afronden. Zuid Afrika, Botswana, Zimbabwe en met name Namibië waren prachtig. Zeker Namibië zou ik nog wel eens willen bezoeken. Er is veel zand, een oceaan die grenst aan de woestijn, gezellige steden als Swakopmund en Lüderitz en een zeer veelzijdige bevolking. Vergeet zeker de Caprivi strook niet en de Himba en Sam mensen die hun cultuur proberen vast te houden, het Etosha park en de Victoria watervallen met onze heli vlucht. Allemaal prachtige herinneringen. Nu terug in de Hollandse vochtige winterkou. En rondom kerst naar onze berg is Reisach, in de sneeuw. Ook weer mooi. Tot slot moet ik nog wel bekennen dat de trouwe lezers van mijn blog er zeker toe hebben bijgedragen dat ik vrijwel iedere dag op IPad mijn verhaal heb gedaan. Altijd met liefde en plezier, soms half slaperig na een drukke dag. U allen tot een volgende keer, D.V. zou mijn vader hebben gezegd.

Iedereen een hele fijne kersttijd met elkaar en alle goeds voor het nieuwe jaar.