Vrije dag en zee, bergen, zee, bergen, zee

Zo 28 april en Ma 29 april 2024  Vrije dag en zee, bergen, zee, bergen, zee

Dag 31 en 32.   Nafplio, Griekenland - Monemvassia, Griekenland.          214 km.   Totaal: 2500 km

Prachtig weer, veel zon, weinig wind, ideaal reisweer.

Op zondag hebben we een echte rustdag, zoals het betaamt. Het is heerlijk weer, we houden ons gedeisd en genieten van het weer aan zee. Wel doen we een wasje, daar is niet aan te ontkomen. De zee is heerlijk, maar daar dacht mijn autosleutel, die ik in de zak van mijn zwembroek zat, anders over. Daar zit geen leven meer in. Wordt wat omslachtig met de voordeur en mechanisch openen. Het snel drogen helpt helaas niet, het is niet anders. De camperplaats is prima. Alles netjes schoon, warm water en bij iedere plaats een eigen afvalbak. Dat hadden wij niet eens. Toch maar, met hulp van Bert die er direct Google bij haalt, de sleutel gedemonteerd t/m het printplaatje en alles met de föhn gedroogd. Ja zelfs het in elkaar zetten gaat soepeltjes. Maar het werkt niet. Wederom, helaas. De middag wordt verder besteed aan lees, schoonmaak en genieten van het mooie weer. Een loopje langs de zee lijkt ons ook een aardig idee en automatisch pak ik de sleutel en druk op afsluiten. En zie daar, het wonder geschied, het werkt weer. Nou had ik mij vanmiddag wat verdiept in Paulus, die hier in het begin van onze jaartelling heeft rondgelopen, also heeft dat wellicht geholpen. 

Op maandag gaan we weer toeren. Eerst na een paar km inkopen doen bij de ons bekende winkel. Dan gaat het zuidwaarts aan de oostkant van de Peloponnesos over smalle kronkelige weggetjes langs de zee. Soms er vlak langs, soms op een paar honderd meter er boven. De wegen zijn over het algemeen prima. We zien de nodige kleine strandjes, al of niet bereikbaar. In de dorpen wordt het regelmatig erg smal en hopen en bidden op geen tegenliggers. Onderweg doen we een koffietje met een heuse donuts van die bekende winkel van vanmorgen. Na Leonidio (80 km) gaat het verder landinwaarts door een bergachtig onbewoond, ruig, maar groen landschap. Het gaat op en neer tot uiteindelijk 981 meter hoog. Dan rijden we gestaag naar beneden naar het mooiste stadje van Griekenland aan zee met als bijnaam het Venetië van Griekenland. De bergen er omheen zijn inderdaad fabelachtig mooi en hoog. We drinken er een cola voor de boost en een verse jus. In het barretje staat al van alles klaar voor de Pasen. Want ja, het orthodox Pasen is eerst op 5 mei. „Cookies for Easter“, legt de chef ons trots uit, terwijl ik een foto maak. Het stadje zelf valt ons wat tegen, maar de weg er heen en terug maakt het goed. Verder rijdend gaat het weer het binnenland in, tot dit maal 850 meter. En natuurlijk weer naar beneden naar onze overnachtingsplaats aan de vissers- en jachthaven in Monemvassia. Een gedoogplek volgens de NKC. We staan er met 10 campers. Het dorp heeft bijna zoveel restaurants als huizen, zien we als we om een uur of negen de benen strekken. En er is best veel volk op de been. In snap dat gedogen wel.