Het Caledonisch Kanaal en Loch Ness

Woensdag 29 juni 2022.       Het Caledonisch Kanaal en Loch Ness

VK SCO, Glencoe - VK SCO, Gairloch.           255 km.      Totaal: 9419 km.                        Dag 75

Echt Schots weer. Beetje regen, beetje wind, beetje zon, beetje bewolkt, tot max. 20 graadjes.

De dag begint lekker fris, het is 12°, maar droog. We gaan vandaag naar Nessie. We rijden dan langs het Caladonisch Kanaal wat Inverness aan de oostkust (Noordzee), met Ford William aan de westkust (Atlantische oceaan) verbind. Het is 107 km lang, waarvan 72 km door vier natuurlijke meren gaat. Loch Ness is een van die vier. In het kanaal liggen 29 schutsluizen. De aanleg van het kanaal werd gestart in 1803. In 1822 voer het eerste schip het hele traject van Fort William naar Inverness. Tegenwoordig wordt het kanaal vooral gebruikt door plezierboten en vissers. Een bootreis langs het hele kanaal duurt, met ook nog het passeren van 10 bruggen, 2,5 dag. De eerste stop die we op onze route maken is in Fort William (die van Oranje). Het is een gezellig klein stadje met veel outdoor winkeltjes, eet gelegenheden en whisky shops. We lopen er in een uurtje doorheen. Hierna rijden we naar Ford Augustus, dat aan het begin van Loch Ness ligt met vijf sluizen achter elkaar. Het is er lekker toeristisch met veel vakantie volk. Een Fish en Chips kot kunnen we niet voorbij lopen zonder een doosje met die handel mee te nemen naar de camper. Vette handel dit keer, maar toch lekker. Langs Loch Ness rijdend over een bochtige weg is het lastig ook nog op te letten of Nessie zich laat zien. Met een lengte van ruim 36 km met een grootste diepte van 226 meter kan het beestje zich goed verstopt houden. We zien dan ook geen verdacht uitziende monsters op het wateroppervlak. Halverwege het meer bezoeken we de ruïne van Urquhart Castle. Waarschijnlijk was er reeds is 580 een vesting op deze plaats. Columba, de stichter van Iona Abby, verbleef op zijn reis naar de Pictische koning langs Loch Ness op een landgoed. Waarschijnlijk op de plaats van Urquhart. Ook Wallace, die we eerder ontmoetten, is hier slaags geweest met de Engelsen eind 13de eeuw. In 1690 werd het kasteel verlaten en vernietigd. Koning William Orange, wilde niet dat het kasteel in handen kwam van de Jacobieten. De schade is nooit hersteld en het kasteel verviel langzaam tot een ruïne. Vandaag de dag is het een grote toeristische trekpleister. Het kasteel ligt op een idyllisch plekje aan het meer van Loch Ness. Voor we het kasteel kunnen bezoeken lopen we door een informatie ruimte met veel dure souvenirs en andere hebbedingetjes. De film die er vertoont wordt geeft in acht minuten een goed beeld van de 1000 jaar geschiedenis van het kasteel. Toeristisch zit het allemaal gelikt in elkaar. Toch is het een interessant bezoek en zeker de moeite waard. Inmiddels is het rond vier uur en moeten we nog ruim 150 km rijden. En dat weer terug naar de westkust van Schotland. Daar in de buurt worden de wegen weer smaller, met af en toe hele stukken single track. Het landschap wordt kaal en zeer dun bevolkt met veel vergezichten. De camping waar we twee dagen staan ligt aan zee op een glooiend terrein. Aan de rand van het terrein staan we prachtig met direct zicht op zee. Kees en Lida zijn vandaag bij de vijfde garage geweest voor de niet werkende turbo van de Landrover Defender. De intercooler is kapot zegt diagnose vandaag en kan volgende week gerepareerd worden. Dan maar nog een paar dagen zonder turbo rijden.