Met de ferry naar Hoek van Holland

Woensdag 20 juli 2022.          Met de ferry naar Hoek van Holland

VK, Harwich - NL, Hoek van Holland.           2 km.      Totaal: 11.720 km.                              Dag 96

Een goede zomerse dag, niet te warm, niet te koud, half bewolkt, max 24 graadjes

Zo we gisteravond met twee Campers in de wacht stonden voor de poorten naar de ferry, zo staan we vanmorgen opeens tussen honderden wachtende auto‘s. Geslapen is er matig. Dit niet zozeer vanwege herrie of zo, maar vanwege de hitte die moeilijk uit de Camper te verjagen is. Om half 7 moeten we wel in de running, want om 7 uur gaat het hek open, hetgeen ook precies op tijd gebeurt. Controle is er nauwelijks. Een vlugge paspoort check is alles. Aan boord staan we bijna vooraan, zodat we vanmiddag als een van de eersten van boord rijden. Overvol is de boot zeker niet, het buiten dek is helemaal leeg. Aan boord, op deck 9 (van de 12) zitten we in de zelfservice, bij het raam met uitzicht naar voren. De Noordzee is een stuk rustiger dan de oversteken die we de laatste maanden hebben gedaan. Eenmaal in Hoek van Holland staan we eerst 30 minuten in de rij, alvorens we de smalle trappen naar deck 3 kunnen afdalen. Het is gelijk starten en wegrijden. Ook hier bij de douane een korte paspoort check. Vlak bij de ferry ken ik nog een camperplaats, waar we net voorbij voeren en waar we met de Donutsen ook een keer langs liepen, een paar jaar terug. Met 1,3 km te gaan, is daar tot onze grote verbazing voldoende plaats. Een prima plek om te acclimatiseren in het Hollandse, met uitzicht op de Nieuwe Waterweg. Zo wordt vandaag een rijdag met de minst gereden kilometers. Tegenover de parkeerplaats is een buiten tentoonstelling op grote billboards, die foto‘s tonen van 150 jaar Nieuwe Waterweg. Een prachtig project om langs te lopen. De foto‘s gaan kriskras door de jaren heen, maar geven een prima beeld hoe goed het is geweest dat Ingenieur Pieter Caland vasthield aan het graven van de Nieuwe Waterweg, dat Rotterdam zonder sluizen verbond met de Noordzee. Het succes van de Rotterdamse haven is hieraan te danken. Hoe mooi ook nog, dat er een grote afbeelding is van het schip de Willem Ruys, die vertrekt met emigranten. Een schip dat altijd mijn belangstelling heeft gehad vanwege haar geschiedenis, die begint voor de oorlogsjaren. Vanaf 1938 heeft het schip, niet afgebouwd, op de helling gestaan in Vlissingen. Waarschijnlijk hebben de Duitsers het schip met rust gelaten dankzij de zoetwaterinstallatie op het schip, dat zout water kon omzetten naar zoet water. De Duitsers maakten hiervan gebruik. In een dichtgelast ruim werd waardevol elektronisch materiaal verborgen gehouden. In 1946 werd het schip te water gelaten en voer tot 1958 een lijndienst op Indonesië. Voor veel passagiers betekende de overtocht met de Willem Ruys, het begin van een ander leven. 64 keer voer het schip tussen Nederland en Indonesië. Vanaf 1958 zijn er wereldreizen rondom de globe gemaakt om vervolgens als Achille Lauro vanaf 1965 in Italiaanse dienst verder te gaan. In 1985 kwam het schip in het wereldnieuws toen het schip werd gekaapt door Palestijnen. Hierbij werd een Amerikaanse jood doodgeschoten en overboord gegooid.  De kapers werden later gepakt, maar kwamen in de negentiger jaren allen vervroegd vrij. In 1994 tenslotte brak brand uit op het schip voor de kust van Somalië. Op vier mensen na werden allen gered. Op 2 december, drie dagen na het uitbreken van de brand, zonk het schip. Alweer was het wereldnieuws. De oorzaak van de brand bleef in raadselen. Was het om de verzekeringsgelden te doen?