Naar Pireás
4 april 2024 - Pireas, Griekenland
Donderdag 4 april 2024. Naar Pireás
Dag 7. Alkrata, Griekenland - Pireás, Griekenland. 152 km. Totaal: 1067 km
Mooi weer weer. Strak blauwe lente hemel, 22 graadjes
Dat idee van een museum bezoek in Athene, voor we op de boot naar Kreta gaan, blijkt toch iets te veel van het goede. In tijd wordt dat waarschijnlijk krap, ja te krap. We schuiven het plan naar achter als we terug komen op het vaste land. Also hebben we de tijd vandaag, eerst om 19.00 uur dienen we ons in Pireás te melden voor de overtocht naar Kreta. Vanmorgen is het genieten van het mooie weer en een wandelingetje langs de Golf van Korinthe over het kiezelstrand. Omdat we de tijd hebben vermijden we de tolweg en sukkelen door dorpjes en smalle straatjes langs de kust naar Korinthe. Even daarna is het Kanaal van Korinthe, eind 19de eeuw aangelegd in een lijnrechte lijn en 6,3 km lang. We stoppen even voor de welbekende foto, het blijft een interessant fenomeen. De kustweg naar Pireás loopt pal langs de zee, is erg mooi en goed te berijden, echter opschieten doet het niet. Also blijft er geen tijd meer voor Annie‘s koffie pauze. Precies om 19.00 uur arriveren wij bij het aanmeldingsbureau aan de ferry haven. Er liggen een tiental ferry boten, wij gaan op zoek naar gate E3, waar de Nissos Rodos reeds met laden is begonnen. Heerlijk Grieks chaotisch allemaal. Al helemaal als wij gedrieën met onze campers de boot in rijden. Een hoop gegil tegen ons, hoe en wat, waarheen, naar voor, naar achter, opzij, draaien en nog harder roepen tegen ons, alsof we het dan beter zouden begrijpen. Het werkt op mijn lach spieren, maar dat moet je nou ook weer niet doen. Maar, het komt goed na 10 minuten, we staan! Handrem erop en naar de receptie voor de sleutel van de hut. 7001 dit keer. We worden voor de deur afgeleverd en vinden een kleinere maar mooiere hut dan eergisteren. Na de selfservice staan we nog een tijdje achter op de boot als we wegvaren. Altijd een mooi gezicht met al die lichtjes van de stad die langzaam verdwijnt. Het is niet druk op deze schuit. Wel is er veel zigeunerachtig volk aan boord die met dekens en kussens, bedjes maken in de gangpaden om een oogje dicht te doen.
Zo leuk om met jullie mee te reizen en wat jullie nu allemaal weer gaan beleven
Heerlijk genieten en heel veel plezier
Lieve groetjes,
Harmke en Willem