De alcohol moet op. Woensdag, 11 september 2019

Turkmenistan, Darwaza - Turkmenistan, Ashgabat.  272 km

Totaal gereden: 13.108 km. Mooi weer, 30 graadjes.

We rijden rond 9 uur gezamenlijk naar de doorgaande weg, zonder problemen. Een paar zandheuvels vragen om er met schwun doorheen te jagen, maar verder geen probleem. Onderweg zien we veel dromedarissen die af en toe ook de weg  oversteken. De weg wordt na 50 km minder slecht, maar het blijft wel oppassen voor verraderlijke putjes. De tweebaansweg veranderd wel 8x in vierbaans en weer retour. Allemaal onduidelijk of niet aangegeven. Bij een busstation, de enige plaats met een beetje schaduw, stoppen we voor een kleine pauze. De werklui, die er een bammetje eten, nodigen mij direct uit met hun mee te doen. Onder een theedoek staat een fles wodka, die mij wordt aangeboden. Hun vrachtwagen uit ergens de 70er jaren vorige eeuw, mag ik van binnen koekeloeren. Ik maak er een foto van. 775.500 km staan er op de teller. Nog een 100 km van de 500 in de woestijn, dan hebben we het land van noord naar zuid doorkruist. Onbegrijpelijk dat zo’n belangrijke weg zo slecht is. De meeste wegen zijn zonder enige witte markering. Daarvan heb ik wel het nut geleerd. Gewoon rijden waar de weg het best lijkt. Veel tegenverkeer is er niet. We kijken nog in een dorp waar we tanken. Echt armoe troef. Alle kinderen lopen in uniform. Jongens zwarte broek en wit overhemd, meisjes in een groene lange jurk met hoofddoekje. Bij Ashgabat gaat de wereld er geheel anders uitzien. Brede boulevards, weinig auto’s, grote gebouwen, fenix woonwijken met eenheids huizen, geen winkel te zien, wel beelden en grote rotondes om over en/of rond te rijden. We staan bij een hotel, van buiten sjiek, van binnen gedateerd, met warme douche en een TV op de kamers, met één zender met sneeuw. De rest is niet toegankelijk voor het volk. Later hebben we nog een briefing van de Reiseleitung dat we morgen reeds naar Iran kunnen vertrekken. Na de excursie door de stad Ashgabat dan. Onze gids/oppasser heeft een nieuwe chauffeur. De andere mocht niet de stad inrijden. Daarvoor schijn je een vergunning nodig te hebben in dit land. Vlak voor de stad zijn zeker 5 politie controles waar we langs rijden. Tegen de avond moet de alcohol soldaat worden gemaakt. Vanaf morgen staan we 4 weken droog. In onze groep van 22 is er niet een die geen alcohol drinkt. Wordt ff wennen dus. Met zuster Anna gaat het weer beter. Natuurlijk nog slapjes, maar paraat! Als laatste proberen we onze manats (het geld van hier) op te maken in een klein winkeltje wat we ontdekken vanavond. Het valt niet mee, maar we komen een eind.