Dag Santorini, hallo Naxos

Donderdag 18 april 2024.    Dag Santorini,  hallo Naxos

Dag 21.       Santorini, Cycladen - Naxos, Cycladen.           46 km           Totaal: 1847 km 

De zon is terug, de wind blijft, de temperatuur iets minder: 20 graadjes

Om een parkeerplaats niet te lang te hoeven zoeken rijden we reeds om 8.30 uur naar Thira (20 minuten rijden) om aldaar het prehistorisch museum te bezoeken. De parkeerplaats vinden we eenvoudig en inderdaad is deze om 9.30 uur praktisch vol. Het is museumdag van het jaar, also is de entree gratis. Nou, daar houden wij wel van. In het museum zien we veel van waarover in Akrotiri is vertelt wat daar aan archeologisch gebied is gevonden. Veel aardewerken potten, groot en klein, veel gebruiksvoorwerpen en typisch gevormde schenkvazen die enigszins erotisch getint een vrouwenfiguur voorstelt. Ze wisten immers vroeger al waar Abraham de mosterd vandaan haalde. In de kelder zien we veel fresco’s met mooie afbeeldingen. Echt wonderlijk dat zoveel in goede kwaliteit bewaard is gebleven onder een dikke aslaag. En dat allemaal van ongeveer 1700 BC. Na het museum lopen we door het stadje, gaan de orthodoxe kerk binnen, waar een niet al te vriendelijke vrouw ons in de gaten houdt of we niets verkeerds doen. We steken toch een kaarsje op voor onze van die rotziekte herstellende vrienden. In het stadje zijn alweer de nodige toeristen die de souvenirwinkeltjes en restaurantjes voorbij lopen. Veel lopen met koffers te sjouwen of proberen de wieltjes over de keitjes te duwen. Waarom begrijpen we pas later. We eten nog een warme gyros met frites en springrolls  die meer lijkt op een opgerolde pannenkoek gevuld met kip, friet, sla en tomaat. Het smaakte redelijk wel. Om half 3 staan we aan de kade om de boot niet te missen. We gaan een eiland verder en wel naar Naxos, 2,5 uur varen. Het waait nog steeds flink en de veerboot moet met grote precisie aanmeren. Uit een gebouwtje bij de pier komen honderden toeristen met koffers die ook de boot op gaan. Waarschijnlijk terug naar het vaste land. Die zagen we dus vandaag al lopen in Thira. Eenmaal aan boord vertrekken we slechts 1,5 uur later dan gepland. Het zonnetje schijnt, we zitten op het achterdek en het bootje schommelt rustig ondanks de harde wind. Bert en ik worden omgeroepen of we naar de receptie willen komen. Ze hebben ons verkeerd ingescheept en we moeten een dek naar beneden rijden, hetgeen soepeltjes verloopt, ja zelfs zonder scheeuwende mensen om ons heen. Op Naxos ligt de camping 7 km verder, maar die is gesloten. We weten wel onze watertanks te vullen, want dat werd wel tijd. De tweede en laatste camping is 2 km verder, maar die is ook gesloten. Dan maar een parkeerplaats gezocht aan het strand. Dit loopt echter iets anders dan gedacht. We rijden verkeerd en overnachten uiteindelijk ergens in het binnenland. Morgen zien we verder.