Stormachtig noorden van Schotland

Dinsdag 5 en Woensdag 6 juli 2022  Stormachtig noorden van Schotland

VK SCO, Bonar Bridge - VK SCO, Altnaharra.        57 km.     Totaal: 9863 km.                          Dag 81

VK SCO, Altnaharra - VK SCO, Gills Bay.              132 km.     Totaal: 9995 km.                          Dag 82

Dinsdag en Woensdag regelmatig regen, veel wind, max 15 graadjes

De dinsdag worden we wakker op deze gezellige parkeerplaats naast de brug van Bonar Bridge. Gisteravond langs de rivier aan een kampvuurtje een drankje gedaan. Niet te laat naar ons mandje om nieuwe energie op te doen. Ons rotelletje lekker opgestookt en onder de douche opgefrist. Vandaag herpakken we het routeboek en rijden een korte rit naar de volgende camping. We hebben voor de lunch geboekt in een bekend restaurant in Lairg. Het eten is er inderdaad prima en voor een nette prijs. De camping waar we overnachten mag eigenlijk geen camping heten. De ligging is mooi langs Loch Naver, maar dat is het dan ook. Er zijn geen toiletten en douches en de camper moet op de 10 cm zo worden neergezet als de chef het aangeeft. Helaas laat het weer het ook afweten. Het waait heel hard en de nodige buien worden boven ons losgelaten. 

Vanmorgen, op woensdag, is het eerste bericht dat de ferry, waarmee we morgen naar de Orkney eilanden gaan, is vastgelopen en voorlopig niet vaart. Een half uur later komt het bericht binnen of we Kees en Lida willen bevrijden uit de camper. De deur klemt zo tegen de trap dat deze niet meer open kan. De luchtvering is stuk en doet de camper rechtsachter inzakken. Door het raam krijg ik de sleutels en start de motor, waardoor het apparaat weer horizontaal komt en de deur weer open kan. Klinkt allemaal ingewikkeld, maar veel helderder kan ik het niet verwoorden. Na deze op-warm ronde rijden we richting de volgende camping en zien onderweg de nodige ontruimde croftersdorpjes (lokale landloze boeren en pachters) die herinneren aan de Highland Clearances. Dit was de verplaatsing van de locale bevolking in de Schotse Hooglanden door de landheren, ten gunste van de wijdverbreide introductie van de schaaphouderij, beginnend in de late 18de eeuw tot aan het einde van de 19de eeuw. In Bettyhill is het St. Columba (daar is tie weer) museum wat daaraan herinnert. Op de begraafplaats daar naast staat de Farr Stone, een Pictisch stenen kruis uit de achtste eeuw. Vreemd als je daar loopt dat dit kruis gewoon tussen de hedendaagse graven staat. De laatste teraardebestelling was hier in 2018. Also een plaats waar minstens 1200 jaar lang mensen begraven worden. Tijdens ons bezoek hier komt het bericht dat we toch naar de Orkney eilanden kunnen varen. Er gaat nog een andere ferry, naar een ander eiland, waar nog plaats is. Een aantal eilanden zijn met dammen verbonden met elkaar, also is dit probleem gecanceld. Na Bettyhill gaat het naar Land’s End. Dit is het noordoostelijkere punt van het Verenigd Koninkrijk. Waren we deze reis eerder in Cornwall op het zuidwestelijkste punt, nu dus diagonaal aan de andere kant, met 1400 km daar tussen. Het stormt er met windkracht 7, maar is er machtig mooi om een wandelingetje te doen van de vuurtoren naar Duncansky Head, met een geweldig uitzicht over zee en kliffen met spitse rotsformaties. Er loopt ook een inham met hoge rotsen waar honderden vogels aan de wanden nestelen. Fascinerend om te zien hoe die telkens proberen te landen op het nest. Land’s End ligt bij het dorpje John O’Groats, waar bussen met toeristen worden afgeleverd om in de shops souvenirs te kopen. De naam John O’Groats is een verbastering van Jan de Groot, een Nederlander die vanuit hier rond 1500 een veerdienst onderhield met de Orkney eilanden. De campercamping ligt niet ver van Jan de Groot. Een kleine hedendaagse Croft, met een camperplaats voor 8 campers en de nodige schapen rondom de campers. We zetten de campers in een soort kring vlak bij elkaar om niet te veel last te hebben van de wind tijdens de BBQ. We eten biefstuk van het hert. Met de nodige bijgerechten smaakt het werkelijk echt waar vreselijk smerig lekker. Morgen is het vroeg dag. Om 7 uur rijden we naar de ferry, also niet al te laat naar ons mandje, na het blog schrijven.