Fergana vallei en zijdefabriek. Vrijdag 30 augustus 2019

Oezbekistan, grens parkeerplaats - Oezbekistan, Fergana. 112 km

Totaal gereden: 11093 km. Mooi weer, 29 graadjes.

Om half 10 verlaten we het grensgebied en rijden verder Oezbekistan in. Sinds de onafhankelijkheid van Oezbekistan, Kirgizië en Tadzjikistan in 1991 behoren de  grenzen van deze landen tot de kronkeligste internationale grenzen die er zijn, met daarnaast nog de nodige enclaves in het gebied. We rijden in de Fergana vallei, met veel moerbeibomen waar de zijderups haar eitjes legt. Een gebied vol landbouwbedrijven en katoenplantages. 1/3 van de Oezbeekse bevolking woont in de Fergana vallei, dat als gebied zo’n 5 % van het totale land is. In de eerste grotere plaats proberen we nieuwe simkaartjes te scoren, hetgeen uiteindelijk schijnt te lukken. Met de hotspot loopt het eerst niet, later moeizaam en dan weer niet. De auto’s die hier rijden zijn opvallend vaak van het zelfde merk, en wel van Daewoo en/of Chevrolet. De kleine minibusjes zijn wel het nationale vervoermiddel te noemen. De wegen zijn matig in kwaliteit. We rijden het land in met volle dieseltanks, omdat diesel een niet veel voorkomende brandstof is. 80% van de auto’s rijdt hier op LPG! Zo bewegen we ons door een rijker uitziend gebied dan Kirgizië. In de nog niet zo oude, nog Russisch aandoende stad Fergana, staan we op het terrein van het Asia hotel. Het ziet er prima uit en we kunnen zelfs het zwembad gebruiken, wat dan ook veel gebeurt. De excursie die we vanmiddag hebben brengt ons met een grote bus naar Margilan waar we een traditionele zijdefabriek bezoeken. Er wordt daar zowel met de hand als machinaal zijde geproduceerd. De machines die wij zien zijn in ieder geval niet modern te noemen en maken een verschrikkelijke herrie. Blijft wel ontzettend knap hoe al die draadjes tot een mooi design zijdekleed verworden. In de stad moet ook een fabriek staan waar 15.000 medewerkers met moderne machines 22 miljoen m2 zijde per jaar produceren. Margilan was in ieder geval reeds in de 9de eeuw een belangrijke halte op de zijde route naar Kashgar. Hierna zien we nog een Medina die mooi gerestaureerd is en veel handwerkers huisvest voor m.n. toeristen. Terug in Fergana lopen we met Ab en Gusta nog wat in de stad en drinken een lekker biertje wat met moeite, maar met veel liefde voor ons wordt ingeschonken. Het meisje wat er werkt geeft ons de menu lijst, waar ik geen pindakaas van kan maken, en vraagt of we misschien iets willen eten. Nu is dat niet direct daar ons plan, maar het initiatief van haar brengt ons op andere gedachten. We vragen haar ons iets te brengen wat wij lekker vinden. Doe dat maar 4x. Iets later vraagt ze of en hoe ze in Europa kan gaan werken en leren. We leggen haar uit dat haar Engels dan toch iets soepeler moet gaan en het allemaal niet zo makkelijk is. Ze krijgt mijn e-mail adres en wie weet komt er van Alice, wat haar nicname is, ooit een berichtje. Het eten wat ze ons voorschotelt is wel heel lekker en gevarieerd. Met 4 grote bier en een colafles van 2 liter kost deze ronde welgeteld 8 euries! Voor de camper doen we later nog in een klein groepje ff nababbelen. We hebben immers een uur extra vandaag.