Naar de hoofdstad van Amir Temur. Maandag, 2 september 2019

Oezbekistan, Tashkent - Oezbekistan, Samarqand.  323 km

Totaal gereden: 11.740 km. Half bewolkt, tot 28 graadjes.

Na een uitstekend ontbijt starten we de motoren en rijden richting zuidwest naar Samarqand. Zo rijden we eerst langs de grens met Kazachstan en later in de buurt van Tadzjikistan. Het voelt wel vreemd aan dat de grens met Afghanistan hier niet zo ver vandaan is. De rit gaat voorspoedig op de matig tot slecht geasfalteerde wegen. Je schijnt eraan te wennen. Onderweg bij ons sanitair service punt, staat er opeens een ezel en wagen voor de camper, met man, vrouw en klein kind. Snel iets geven uit de bak. Als tegenpresentje krijgt uit zijn zak 2 kleine bio appeltjes. Van die appeltjes die je normaal niet zou oprapen. Zo zie je in dit land van super modern tot zeer arm. Maar wellicht niet minder gelukkig, wie weet. Om een uur of 2 willen we de lunch in een typisch wegrestaurantje gebruiken. We zitten aan zo’n tafel zonder poten. Dit keer redelijk comfortabel. De thee en het brood zijn prima, maar van de rijst met schapenvlees krijg je een vette bek. Het bord wordt dus niet leeggegeten en dat gebeurt mij niet vaak. Vlak voor Samarqand vinden we een pomp die diesel verkoopt. De tank kan maar weer vol met diesel zijn in dit gasland. Langs de weg verder zien we ontelbaar veel meloen verkopers die duizenden meloenen aan de man proberen te brengen. Omdat dit niet zo snel gaat, staat bij de meesten een bedspiraal op poten met dekens om te rusten van de gedane arbeit. Hierna vinden we snel onze overnachtingsplaats, midden in de stad, maar toch rustig, op de parkeerplaats van het Amir Temur complex en mausoleum. Die Temur waarvan we gister in het museum waren in Tashkent. Vlak voor het donker wordt lopen we naar het Registan Square en maken mooie foto’s van het moskee complex in de schemering. Samarqand werd reeds in de 14de eeuw v. Chr. gesticht en is een van de steden op de zijderoute en dankt daar grotendeels ook zijn welvaart aan. Amir Temur maakte Samarqand in 1370 de hoofdstad van zijn grote rijk. Hij liet bouwmeesters uit zijn hele rijk naar hier komen om zijn hoofdstad te verfraaien. Veel van de historische gebouwen die nog te zien zijn, zijn van Temurs hand.