Mooi stuwmeer. Woensdag 21 augustus 2019

Kirgizië, Orto-Tokoy - Kirgizië, Bishkek.  227 km

Totaal gereden: 10.240 km. Mooi weer, 30 graadjes.

Wat is het toch wisselvallig weer. Vanmorgen heerlijk helder zonnig weer. Tot wel 30 graadjes vanmiddag. Het valt op dat het meer zeker 20 cm is gezakt. Het hoe en waarom blijft een vraagteken. Temeer omdat we later de rivier zien, die de toevoer is en hard stroomt. Eigenlijk willen we hier nog niet weg, maar de ondergrond is zacht en we willen daarom achter elkaar vertrekken, om niet het risico te lopen dat er iemand blijft steken. Dit gebeurt dus bijna wel. Het landschap is mooi en ruig en we stijgen van 1700 naar 2166 meter om vervolgens in het dal te komen richting Bishkek. De weg wordt vierbaans zonder strepen en er volgt de ene na de andere politie controle waar wij niet worden aangehouden. Twee campers moeten met de politie onderhandelen over de prijs van een z.g. overtreding. We zijn de plaatselijke muziek even zat en luisteren liever naar kerstliederen van Frank Sinatra. In Tokmok doen we inkopen in een grotere winkel en kopen een flesje Kigizische cognac. Die is goedkoper dan een fles wijn en schijnt hier een begrip te zijn. In deze stad bezoeken we ook de Burana toren, een grote minaret uit de 9de eeuw. De toren is mooi gerestaureerd. In de toren naar boven is een hachelijk loopje. Het is donker en zo smal dat je elkaar niet kunt passeren. Ik krijg naar boven lopend dan ook een schop van, naar later bleek een Japanse, die heel langzaam naar boven kroop. Lieve mensen, die niet begrepen dat we met de auto hierheen zijn gereden. Japan ligt hemelsbreed hier dichterbij dan Hollandia. De weg verder naar Bishkek is goed. Aangelegd door Chinezen in ruil voor vestiging Oeigoeren in Kirgizië. Wel blijven oppassen voor het politie apparaat die hun gage proberen bij te spijkeren. Bishkek wordt een ander verhaal. Het is er een groot verkeersinfarct. Rustig op koers blijven duurt het nog een stevig uur ons doel te bereiken. We staan voor een groot (oud Sovjet) hotel, waar we de beschikking hebben over drie hotelkamers. Om die te bereiken moeten we wel trappen lopen in het donker. De liften werken niet en het hotel is half in ombouw. We zoeken en vinden uiteindelijk kamer 1404. De douche lekt als een gek de badkamer in, maar het water is warm. Er is achter het hotel een mooi zwembad en daar maak ik na de dis (een soort lekkere bami van Anni kwaliteit) nog even snel gebruik van. Zo staan we van de ene op de andere dag in een totaal andere wereld. Dat blijft wel wennen. De pechvogel van de groep blijkt problemen er hebben van de diesel kwaliteit. Ja, wij rijden dan ook geen Mercedes, maar een eenvoudige Fiat. De andere twee zijn nog niet getraceerd. Onze kleinzoon Karsten viert vandaag zijn 12de verjaardag onderweg naar Jezolo in Italië.