Laatste Routeboek Dag

Donderdag 14 juli 2022.   Laatste Routeboek dag

VK SCO, Portsoy - VK SCO, Breamar.            170 km.     Totaal: 10.805 km.                         Dag 90

Redelijk weer, met een flinke regenbui, af en toe zon, max 18 graadjes

We gaan vandaag nog een keer langs de Noordzee rijden, naar Kinnairds Head, waar een enorme kolonie Jan-Van-Genten te zien is. De meeste jongen zijn waarschijnlijk nog niet uitgevlogen. Samen met duizenden meeuwen en aalscholvers nestelen ze aan de rand van de kliffen. Bij Kinnairds Head heb je een prachtig zicht hierop. Wel oppassen, de kliffen zijn niet van hekken voorzien, also geen pasje te veel naar voren zetten. Buiten de stanklucht die die vogels veroorzaken, is het een fascinerend gezicht, al die vogels die af en aan vliegen en een mooie landingstechniek hebben. Vanaf de parkeerplaats is het een heerlijke wandeling naar de kliffen met vogels en uitzichtpunten. Zelfs de zon laat zich even zien. En dat terwijl het onderweg flink geregend heeft. Ernest en Fransje hebben minder mazzel, die komen goed nat, net terug van de kliffen. Zo zie je maar weer, in Schotland heb je vier seizoenen in één dag. Hierna gaat het richting Breamar en is de Noordzee uit zicht tot we op de boot naar Hoek van Holland gaan. Het stadje Huntly wandelen we in een drie kwartier door, voor we het gas erop gooien naar Breamar. In zo’n stadje valt het weer op dat de huizen aan de grijze, enigszins kleurloze kant zijn. Een beetje meer kleur zou best gezellig staan. De laatste 40 km rijden we in een landschap met glooiende heuvels tot 500 meter waar alleen heide groeit. In Breamar volgen we de navy, maar die komt op de golfbaan uit, met nog 3 km te gaan. Bellen brengt uitkomst: terug en wachten op de ophaaldienst. Die is in no time bij ons en leidt ons campertje met het elektrisch mini wagentje naar boven. Het is een stijl weggetje, met grind en stenen. Na 200 meter staan we voor hun huis, wat op een heuvel staat met schitterend uitzicht over de omgeving met glooiende bergen die geheel met heide zijn begroeid. Indertijd, eind jaren 90, gekocht als ruïne, enkel en alleen op het uitzicht en ligging. Waar heb ik dat eerder gehoord! Na bezichtiging van huis, dat totaal opnieuw gebouwd moest worden op de schouw van de haard na en het zien van de tuin en omgeving, eten we met elkaar buiten op het terras. Haggis is het hoofdmenu, dat orgaan vlees, met havermout, niervet, hart, lever, longen, uien en kruiden in een schapenmaag, bevat. Er is ook een vegetarische versie bij. Hoe dat in elkaar steekt met orgaan en schaap, ontgaat mij geheel. Maar, ik moet zeggen, zonder te weten wat het is, smaakt het mij prima. Het woordje smerig is wel net te veel gezegd. Buiten is het inmiddels lekker fris geworden, rond 12 graadjes. Om een uur of twaalf is het genoeg voor vandaag en zoeken we de campers op.