Heilig eiland met marmer

Woensdag 24 april 2024.   Heilig eiland met marmer

Dag 27.     Tinos, Cycladen - Tinos, Cycladen.                   46 km.     Totaal: 2036 km

Vreemd heiig weer, klam warm, geen zon, max. 23 graadjes.

Het schijnt door Sahara zand te komen dat het weer zo vreemd aanvoelt. Op het eiland waar we rijden is geen helder zicht op de toch zeker mooie uitzichten. Moet gezegd dat Tinos geen mooi groen eiland is, maar er nogal kalig en terrasvormig uitziet. Op die terrassen groeit echter vrijwel niets. Met niet veel meer dan 8000 inwoners en 800 kapellen en kerken geeft dat voor iedere 10 inwoners een kapel aanwezig is. Tinos heeft als bijzonderheid honderden duiventillen, meest gebouwd in de 18de en 19de eeuw. Duivenvlees en duivenpoep voor bemesting van het land waren veelal de drijfveer. Ze zijn goed herkenbaar in het landschap, de een nog mooier dan de ander, wat een zekere status gaf. We rijden naar het midden van het eiland en bezoeken daar het marmer museum. Het is niet groot, maar zeer informatief hoe het marmer vroeger uitgehakt en vervoerd werd. Ook hier geeft de entreeprijs 50% ouwelullenkorting, zoals vrijwel overal tot nu toe. Ieder nadeel heeft zijn voordeel. Terug naar Tinos stad lopen we door het stadje naar de Palagia Evangelistria kerk, de plaats met een beroemde icoon. Duizenden pelgrims reizen hiervoor naar Timos om deze icoon te vereren. Het is het verhaal van de zuster Pelagia, een non, die in 1822 in een visioen aanwijzingen kreeg waar iets bijzonders was begraven. Een jaar later werd op de aangewezen plaats een 850 jaar oude icoon gevonden. Op de vindplaats van de icoon is een kerk gebouwd waar de icoon te bewonderen en te vereren is. De kerk ligt vanaf de haven in een rechte weg naar boven op een heuvel. Op die weg is een special afgezet pad waar pelgrims op hun knieën naar boven kunnen kruipen, naar de heilige icoon. Terwijl wij in de kerk de overvolle versieringen aanschouwen komt een jonge pelgrimvrouw op haar knieën de kerk binnen. Toch een vreemd gezicht zo een modern geklede jonge vrouw voorbij te zien kruipen. Terug naar de haven lopend, waar tientallen souvenir stalletjes en winkeltjes zijn, worden we niet verleid tot inkopen. Ze zijn namelijk bijna allemaal nog gesloten. Het eiland zonder de verering van Zr. Panagia en het marmer museum zou niet veel toeristen trekken. Timos is duidelijk minder aantrekkelijk ten opzichte van andere eilanden van de Cycladen, maar misschien is dat juist het aantrekkelijke van Timos. We staan vannacht aan de kade waarvandaan morgen de boot vertrekt naar het vaste land. Voor ons doen vrij vroeg, om 9.10 uur.