Lüderitz

Maandag 13 november 2023.     Lüderitz

Dag 38.   Aus, Namibië - Lüderitz, Namibië      181 km.   Totaal: 6905 km.   

Vanmorgen 22, vanmiddag 35, vanavond 16 graadjes. 

We draaien vandaag niet al te veel kilometers en….. bijna alleen teer wegen. De weg van Aus naar de kust is bijna recht naar het westen. We rijden door een groot Sperrgebiet, vanwege diamant mijnen links en rechts van de weg. Er schijnt niet al te veel meer gevonden te worden en natuur en industrie strijden om vergunningen, waardoor er eigenlijk niets meer gebeurd. Het landschap is eerst oneindig vlak met verdort gras. Er lopen vele wilde paarden, die Duitsers achter lieten toen ze Namibië uit vluchtten. Also gaat het verhaal. We zien er drie onderweg. Er is een speciale drinkplaats, maar die laten we links liggen. Vlak voor Lüderitz is een afslag naar Kolmanskop, een spookstad, vergoed verlaten rond 1955. Vanaf dat er diamant gevonden werd in deze omgeving ontstond Kolmanskop. Het werd een zeer welvarend stadje met alle luxe die men zich begin 20ste eeuw kan voorstellen. Waar in Europa stroom nog een zeldzaamheid was, in Kopmanskop was het aanwezig. Wij maken een paar foto‘s bij de ingang en bezoeken het stadje niet. We rijden verder naar Diaz Point. We nemen dankzij Garmin een afslag te vroeg en stuiten op het spoor waar we niet overheen kunnen. Also terug naar de hoofdweg en de volgende afslag nemen. Het gaat dan op Schotter 20 km naar het zuiden. We zien wind surfers die hier een Eldorado hebben vanwege de sterke wind die hier altijd waait. De weg slingert zich door duingebied naar Diaz Point, waar wat gebouwen, een gesloten camping, de vuurtoren en het Diaz kruis te bewonderen zijn. Een kopie van het kruis dat de Portugese zeevaarder Diaz hier op 25 juli 1488 oprichtte. Ook hier waait het stevig. Er is een coffee shop (op z‘n Namibisch) waar we heerlijke koffie drinken. We maken een korte wandeling over de oude camping en worden aangesproken door een jonge man die zegt hier te wonen. Hij verlangt 10 dollar p/p (€0,50) voor dit bezoek. Ik betaal het hem graag als ik zie in welk een krot hij woont. Intussen wordt onze vis klaargemaakt in de coffee shop annex restaurant. Dat hebben wij zo van te voren geregeld. Terug aldaar staat binnen een mum van tijd ons eten klaar. De vis die we eten is eigenlijk het speciaaltje of kibbeling zoals we die in Hollandia kennen. Heerlijk gebakken, met frietjes en salat. Als we later terug rijden naar Lüderitz komen we een aantal medereizigers tegen en prijzen de vis die we gegeten hebben. Later begrijpen we dat zes andere stellen ook de vis gegeten hebben. En gewaardeerd! Lüderitz zelf is een stadje waar veel huizen uit het koloniale tijdperk van Duitsland zijn. In felle kleuren geschilderde art-nouveaugebouwen. Bij de winkels is het een beetje oppassen vanwege types die we liever uit de weg gaan. De stad is genoemd naar zijn stichter: Adolf Lüderitz. Deze voormalige tabakshandelaar en veeboer kocht van een Nama hoofdman een schiereiland. Lüderitz vestigde er vervolgens een handelspost. Hij vroeg verschillende malen de Duitse regering om bescherming en kreeg deze uiteindelijk in 1884. Twee Duitse kanonneerschepen voeren de haven binnen van Angra Pequena, het huidige Lüderitz en werd officieel de Duitse vlag op Namibische bodem gehesen. De camping waar we vannacht staan ligt pal naast de zee op een soort landtong, net buiten de stad. Het waait nog steeds stevig. We hebben mooi zicht op de stad en haven, zeker als het donker wordt met al die lichtjes.