Door Albanië, donderdag 24 mei 2018

Albanië, Shkodër - Albanië, Durrës.   128 km

Na regen komt zonneschijn, dat klopt vandaag ook alweer. Lekker warm, om vanmorgen nog een looptochtje te maken naar de ruïne van kasteel Rozafa. Vanuit de camping zien we de Albanese vlag wapperen op de bergheuvel van het kasteel. Een geschiedenis van 2400 jaar ligt daar! Reeds in de vierde eeuw voor onze jaartelling bouwden de Byzantijnen hier een vesting. Verder hadden Venetianen en Ottomanen wisselend de macht. In de communistische periode was er zelfs nog een militaire kazerne. Het is een indrukwekkende geschiedenis. Er waren veel schoolkinderen vandaag, van jong tot pubers, die hier geschiedenisles kregen. Vanaf de muur van de ruïne is de camping en omgeving prachtig te zien. Goed opgewarmd komen we terug op de camping en neem ik nog snel een duik in het zwembad. Om 12.00 uur rijden we van de camping af en rijden de eerste 17 km naar camping Albania, van de familie Wesselingh. Deze Nederlandse familie heeft helaas hun campingdeuren moeten sluiten. De overheid maakte het hun onmogelijk hier verder te werken, terwijl zij zoveel voor de plaatselijke bevolking hebben betekent. Het boek van Hélène Wesselingh “De belofte van de nakomeling” beschrijft hoe zij verweven raakte met Albanië. De camping is inderdaad gesloten. Het geeft een trieste aanblik. Als “oud” camping boer voel ik een beetje mee hoe het moet zijn om je droom in rook te zien opgaan. Genoeg getreurd, we rijden verder naar het zuiden. De volgende 30 km rijden we over landweggetjes door kleine dorpen en zien grote armoe om ons heen. Er is nog wel wat werk daar te verzetten. De hoofdweg is niet veel beter daarna. Er zitten vele verraderlijke putten en gaten. Af en toe is er een aanslag op je schokbrekers. Één stuk weg spant de kroon. Met veel vrachtwagens gaat het niet sneller dan 5 km p/u! Het werkt op mijn lachspieren. Chauffeurs kijken mij verbaasd aan en vinden mij zeker een Oostenrijkse malloot. Om half 6 vinden we onze nieuwe camping, even voorbij Durrës, aan de kust. Een verdwaalde Duitser rijdt achter mij aan. Hij zocht al een uur. De camping ligt prachtig aan zee en onze stek is echt waanzinnig mooi aan het water. We eten niet te moeilijk vandaag: pannenkoeken. Het is een heel verhaal vandaag. Het ging dit keer niet korter, sorry.