Duitsland in Namibië

Ma 6 en di 7 november 2023.        Duitsland in Namibië

Dag 31 en dag 32.   Usakos, Namibië - Swakopmund, Namibië      221 km.  Totaal: 5925 km. 

Geen stress vanmorgen, we kunnen rustig aan doen. We ontmoeten de groep weer in Swakopmund op de camping. In Usakos tanken we nog een keer. Het stadje staat bekend om marmer wat in de buurt gewonnen wordt. Wat direct opvalt dat de temperatuur vanmorgen 15 graadjes meet en op weg naar de kust van de Atlantische oceaan, het niet meer warmer wordt dan 21 graadjes. De zon schijnt, de lucht is blauw, maar het straffe windje houdt het koel. Onderweg rijden veel vrachtauto‘s richting kust, naar Walvisbaai, waar de enige haven van Namibië is. De weg is smal, zeker goed te rijden, maar bij het inhalen van vrachtwagens is het toch extra oppassen. In Swakopmund aangekomen rijden we langs de pier en drinken een kop koffie. We snuiven de zeelucht op en horen de golven op het strand slaan. Met ogen dicht zou het Domburg kunnen zijn. De pier is in 1905 door Duitsland gebouwd en is een van de Highlight‘s van Swakopmund. De sfeer van het hele stadje is Duits. De winkels zijn totaal westers, een boel banken, veel restaurants en vele nostalgische oude Duitse gebouwen, zoals het Hohenzollernhaus, de Adler Apotheke van 1909, der Ankerplatz, das Woermann Haus en natuurlijk Altstadt Biergarten. Nadat we de camper op Tiger Reef Campsite  hebben gestald, aan de rand van Swakopmund, wandelen we het stadje door en eten bij een visrestaurant een heerlijke fish en chips voor mij en Tintenfisch met Pommes en Gemüse voor Annie. Na de briefing voor de komende dagen, in vijf minuten een spontane BBQ geregeld. We hebben nog een groot stuk beef in de koelkast en die moet er toch een keer aan geloven. Met z‘n achten hebben we zo een super gezellige avond. Het is wel wennen dat het flink fris wordt na zonsondergang. De truien en jassen gaan weer aan. In de nacht koelt het af tot 10 graadjes.

De dinsdag begint om acht uur met een Living Dessert Tour in de woestijn die direct achter Swakopmund begint. In 3 grote Toyota‘s rijden we de zandheuvels in en worden verrast hoe onze gids het kleine leven in de woestijn laat zien. Van 5 mm kleine beestjes, ingegraven woestijn gekko‘s, de sidewinder slang en de kameleon. Stuk voor stuk prachtige beestjes waar de gids van Living Desert Tour vol met humor en kennis van de natuur, over vertelt. Tussen door scheuren we met die machtig mooie Toyota’s door de woestijn heuvel op, heuvel af. Er is tussendoor nog een pinkelpauze met versnapering. Midden op een zandheuvel staat een heuse wc aanhangwagen voor een eventueel nodig bezoek. Nou, ik wil wel. Onze chauffeur vertelt later dat hij de derde generatie vanuit Europa is. Moeder komt oorspronkelijk uit Jena, vader via Zuid Afrika, uit Nederland. Het eind van de tour is op een heuvel met zicht op de oceaan. Een prachtig gezicht. Wat een teleurstelling voor die ontdekkingsreizigers 500 jaar geleden. Vaar je een paar maanden, kom je hier aan land, zie je alleen maar zand! In de middag „moeten“ we het stadje nog even in voor geld wisselen of uit de muur toveren. De tours voor morgen moeten cash betaald worden. Werner wil met alle geweld naar de kapper. We vinden er een die de uitdaging aanneemt. Eerst twee uur later is het varkentje gewassen en loopt meneer er weer tip top bij. Wij waren het wachten beu en togen naar de camping. Vanavond is er een groots buffet, vlak bij de camping. De kwaliteit en kwantiteit zijn beiden van hoog niveau. Ons tafeltje met Jan, Simone, Werner en Brigitte is top gezellig. Om 22.00 uur is het welletjes, alhoewel ik nog wat schrijfwerk wil doen. Regelmatig kom ik er moeilijk aan toe.