Excursie Windhoek

Zaterdag 4 november 2023.  Excursie Windhoek.

Dag 29.  Windhoek, Namibië.                         Vandaag, 0 km.        Totaal: 5483 km                                                                                                               De nachten zijn heerlijk koel, overdag rond 32 graadjes.

Alsof het zondag is beginnen we geheel ontspannen deze dag. Eerst om 9.30 uur rijden een paar taxi‘s ons naar de binnenstad. Eerst bezoeken we het oude station, gebouwd in de Duitse tijd begin vorige eeuw en nog altijd in gebruik. Het historisch railway museum is vandaag gesloten, also zien we alleen de buiten opgestelde historische treinen. Een bonte samenstelling van veel roest. Wel interessant hoe het e.e.a. tot stand kwam. Eigenlijk is er bijna alleen nog goederenvervoer in Namibië, omdat een reis per trein 3x langer duurt dan met de auto. De hele spoorwegnet is zo oud dat er niet sneller gereden kan worden dan 60 km. De naam Windhoek is afgeleid van het Afrikaans, wat betekent: winderige hoek. Dat merken we zeker vandaag. Er staat een straf windje wat heerlijk verfrissend is. De eerste bewoners van Windhoek waren de San en de Orlam (afstammelingen van blanke Nederlandse kolonisten uit de Kaapkolonie en Nama vrouwen). In de 18de eeuw bouwden Nederlandse kolonisten uit Zuid Afrika een stenen kerk die groot genoeg was voor 500 mensen. De stad ontwikkelde zich hierdoor sterk. Eind 19de eeuw werd door een inheemse oorlog, tussen de Nama en Herero, het stadje totaal verwoest. In 1884 werd het Duitse Zuidwest Afrika uitgeroepen en werd Windhoek gekozen als het administratieve centrum van het land, met een strikte scheiding tussen zwarte en blanke kolonisten. Tijdens de eerste Wereldoorlog kwam de Duitse koloniale tijd tot een eind. Vanaf die tijd werd door de Volkenbond Namibië aan Zuid Afrika toegewezen als mandaatgebied. Pas in 1990 werd het land onafhankelijk en kreeg de naam Namibië. Ik vind het fascinerend dat de Duitse invloed vandaag de dag nog zo groot is. Slecht 30 jaar onder Duits bewind. Vrijwel alle toeristen die we vandaag ontmoeten zijn Duitsers (en natuurlijk de nodige Hollanders). Ook met de Duitse taal komt men nog steeds ver. Er zijn nog 60 scholen in Namibië die Duits als hoofdtaal aanbieden. Ook het Afrikaans ook nog alom gesproken. Als officiële taal is echter voor het Engels gekozen. Een goed besluit vind ik. Er is helaas nog geen leerplicht in het land, waardoor het Engels nog beperkt gebruikt wordt. Door de stad lopend zien we ook het landswapen van Namibië, waar de zeearend (waar ken ik die van?) een zeer prominente plaats heeft. De stad heeft intussen tegen de 400.000 inwoners en is daarmee de laatste 20 jaar zowat verdubbeld. Dat brengt natuurlijk veel problemen met zich mee. Hoeveel inwoners er precies zijn weet men niet. Een keer per tien jaar vind er een soort van volkstelling plaats. Heel Namibië heeft zo’n 2,6 miljoen inwoners en is 2,5 keer zo groot als Duitsland. We staan na de excursie op het “Independence Memorial Museum” dat prachtig uitzicht geeft over de stad en zien aan de rand ervan de zogenaamde niet officiële bebouwing van schamele hutjes van golfplaten. Een gebouw dat overigens door Noord Korea gebouwd is en er uit ziet als een koffiezet apparaat. Voor het gebouw staat een standbeeld van de eerste president van Namibië, Nujoma. De “‘vader” van het vaderland. Met Dorothea, Rainer, Greta en Volker lopen we nog wat door de stad. Wel goed uitkijken is ons wel zes keer vertelt. Er zijn vele zakkenrollers in de stad. Beter is een taxi nemen. We zien voor de voormalige Duitse vesting een Vrijheidsbeeld wat best indruk maakt. We bezoeken een soort van koophal met tientallen verkoopstands met mooie echt Namibische souvenirs en sluiten de dag af met een bezoek aan het bier café, niet ver van de camping. Een vol Duitse tent met heerlijk Weissbier en zelfs Glühwein als men wil. Morgen gaan we een dag op ons zelf en bezoeken de Nederduitse Gereformeerde kerk.