Een beetje anders in Italië, dinsdag 19 juni 2018

Italië, Bari - Italië, Glifa.  55 km

Om 00.30 uur maken we nog een tussenstop in Igoumenitsa. De stad waar we vlakbij op een mooie camping aan zee stonden, even ten zuiden van Albanië. De aankomst is prachtig om te zien. De schimmige kust met al die lampjes, de stad en haven die dichterbij komt. Hier komt dan het grote volk aan boord. We hebben er op gewacht en zien de nodige campers en vrachtwagens binnen rijden onder aanwijzing schreeuwende personeelsleden van deze schuit. Zo komt ons dek, waar wij als eerste opreden gistermiddag toch nog helemaal vol te staan. Het vertrek maken we niet meer mee. Geschreeuw of niet, ik val direct in slaap op onze “camping on board” plaats. De boot beweegt een beetje heen en weer, alsof we op de Duitse Autobahn rijden. Om 7.00 uur zijn we wakker, “onze tijd”, want we hebben een uurtje extra vannacht. Er vaart een zeilbootje langszij. Dat gaat mij nou toch echt te ver. Op zo’n klein geval het ruime sop kiezen. Niet om 9.30 uur, maar 1,5 uur later bereiken we Bari en weer 1,5 uur later rijden we na lang wachten de Italiaanse douane voorbij. Bari is een drukke stad met veel verkeer. We vinden gelukkig een parkeerplaats in het centrum bij het kasteel en lopen op goed geluk de oude stad in, die geheel auto-vrij is. Niet fiets, scooter, motor en ander twee wiel vervoer vrij. Dat rijdt er gewoon tussen door. Het oude centrum is een wirwar van smalle steegjes en pleintjes met kleine winkeltjes en café bistro’s. Al snel staan we voor de Cathedral Di San Sabino, waar net een getrouwd stel de kerk uit loopt. Een redelijk eenvoudig interieur, maar uitzonderlijk hoog met mooie marmeren zuilen in verschillende kleuren. Verder lopend door de steegjes met grote ingesleten stenen geplaveid, staan we voor nog een grote kerk, de Basilica Di San Nicola. De Sint zelf staat in een glazen kast in de kerk. Één keer per jaar, begin mei, gaat de Sint in een processie door de stad. Deze kerk is volslagen anders dan de vorige. Het is veel goud wat hier blinkt. Terug bij de camper rijden we een stukje noordwaarts naar Trani. De wegen zijn ronduit slecht hier. Veel minder dan in Griekenland. Onderweg maken we een langere koffie stop aan de zee, wat hier veel moeilijker is dan in Griekenland. Alles is afgezet, het lijkt de Weissensee wel, daar kom je ook moeilijk aan het water. In Trani staan we aan de haven en wandelen een stukje door de stad. Eerst om 18.00 uur komt er leven in de brouwerij, dan gaan de winkels en restaurants pas open. Er is hier nog een echte middag siësta. Als het donker wordt zoeken we toch een bewaakte camperplaats op, dat leek ons voor deze keer toch beter.