Kilometers vreten

Vrijdag 17 november 2023.    Kilometers vreten

Dag 42. Springbok, Zuid Afrika - Lambert‘s Bay, Zuid Afrika.         411 km.  Totaal: 8137 km. 

Een stuk koeler vandaag, met spetters regen. Van 16 tot 24 graadjes. Vanmiddag veel zon.

De dag begint gezellig. Rustig ontbijten om 7.00 uur. We hebben een goede broodzaag, also een paar boterhammen uit het betonnen brood gezaagd. De smaak is prima, maar wel een aanslag op het gebit. Bij het opruimen ziet An een bobbel. Ik ben onschuldig, maar de zelfde achterband die een paar weken terug leeg liep, is zodanig vervormd met een bobbel, dat een bandenwissel een must is. Gelukkig is technische Martin in de groep vandaag. Na het voorwerk door ondergetekende, legt Martin er onze reserveband onder. Moet wel even vermeld dat dit de reserveband van Jan was. Also geen echte platte Reifen, maar toch een bandenwissel. Beter zo, als dat het onderweg in een keer plats boem gaat. We vertrekken dus als laatste. Het eerste stuk is eentonig, maar zeker groener dan we in Namibië gewent waren. We zien schapen in het landschap. Ze hebben allemaal zwarte koppen. Latere bestudering leert dat het een bestaand ras is: de Duitse Zwartkop. In Bitterfontijn is het Annie‘s koffie tijd. En wel in de aangegeven Rastplatz, Gerber Café, in het routeboek. Mijn cappuccino is prima, de americano van Annie is doorkijkkoffie. De toast met ei-kaas-bacon is flauw, zonder bacon. Die kon ik tenminste niet vinden. We rijden verder naar Clanwilliam, het Eldorado van rooibos thee. De laatste etappe naar Clanwilliam rijden we langs de Olifants rivier. Hier zien we vele groene vlakken waar druiven geteeld worden. Een prachtig gezicht. Zuid Afrika produceert circa 1000 miljoen liter wijn per jaar, met een steeds betere kwaliteit. Het stadje Clanwilliam is begin 19de eeuw gesticht en heeft vele boomgaarden en historische gebouwen. We vinden er de winkel van Rooibos Limited, de grootste producent van rooibosthee ter wereld. Deze wordt gemaakt van in de zon gedroogde en gefermenteerde bladeren van de struik Aspalathus Linearis, die in de cederbergen groeit en nergens anders ter wereld voorkomt. We krijgen een stuk film te zien hoe rooibos thee ontstaan is en van struik tot thee gemaakt wordt. Daarna mogen we inkopen. Om mee te nemen in het vliegtuig niet slecht, het weegt niet zo veel. Doch de volume van de pakjes is ook weer een ding. Tijdens deze overwegingen van hoeveel kunnen we meenemen, breekt Annie‘s halsketting en rollen de kraaltjes ter grootte van twee mm tot 5 mm over de vloer. Als het moet breken natuurlijk liever hier dan in de zandbak van Namibië. Met bijna iedereen op dat moment in de winkel aanwezig kruipen we over de vloer om de kraaltjes op te rapen. Later in Oostenrijk maar kijken of reparatie mogelijk is. We hebben na het thee kransje nog 60 km naar Lamberts Bay te gaan. Het kleine plaatsje ligt aan zee. Het is wel een dag met meer dan 400 km, also de nodige kilometers vreten om in Kaapstad te komen. Alle campers staan tegen het hek met uitzicht op zee. Wij arriveren als laatste. Het geluid van de golven is bekend, de hoge hekken om de camping is weer even wennen. Bij de briefing doneren wij een tank witte en rode wijn, vanwege onze bandenwissel. Jan voelt zich enigszins ongelukkig hierbij. Na de briefing is er enige verwarring wie, waar en hoe laat, vis gaan eten. Wij wachten wij op het groepje vis eters, na iets warmer gekleed te zijn. Blijkt dat iedereen al weg is. Wij er achteraan. Het hier bekende vis restaurant Issabel is qua vis inderdaad erg goed. Ik eet een kabeljauw, met frietjes. Smerig lekker, die vis! Eerst om half elf staan we voor de camper en vallen snel in slaap.