Naar Botswana

Dinsdag 17 oktober 2023.         Naar Botswana

Dag 11.  Pietersburg, Zuid Afrika - Palapya, Botswana.         351 km.   Totaal: 1774 km.                                                                                                       In de morgen bewolkt, 19 graadjes. In de middag half bewolkt, 29 graadjes.

Wederom op tijd onderweg vandaag. Om 7.15 uur, als een van de laatsten. Er is een grote omleiding in de stad hebben we op de briefing meegekregen. Alsnog rijden we daar verkeerd en komen via een flinke omweg, dankzij Google Maps weer op de juiste weg richting Botswana. Er lopen honderden mensen langs de snelweg. Waarschijnlijk allen naar het werk. Aan de rand van de stad is het rommelig druk met veel glas en plastic afval langs de weg. De bebouwing, winkeltjes en bedrijven liggen soms vervallen, soms in aanbouw of half verwaarloosd langs de snelweg. De 200 km naar de grens is niet spectaculair. We rijden langs vele boerderijen, met veelal Hollands klinkende namen, met grote hekwerken er om heen. Op en langs de weg lopen geiten, koeien en honden. In de buurt van de grens  wordt het drukker en drukker. Je zal maar chauffeur zijn en voor zo’n grens moeten wachten. Voor de grens staan er vijftig en in het grens gebied nog eens 70 te wachten. Kan rustig één of twee dagen duren. Maar wij mogen de LKW’s voorbij rijden tot aan de grenspost aan de Zuid Afrika zijde. Daar wordt het exit stempel gezet in het paspoort. Daarna gaat het naar Botswaanse zijde. Eerst door een vieze zogenaamde desinfectie waterbak rijden. Ook uitstappen en met de schoenen over een nog viezere mat lopen. Blij dat ik mijn slippers niet aan heb. Dan halen we de gate-pas, met auto gegevens. Dan gaat het naar de inklaring van de auto en betalen van wegenbelasting en aanvullende autoverzekering. De bedragen die betaald worden door lotgenoten verschillen nogal. Bij ons in de rij staat een Klagenfurter die al jaren regelmatig door zuidelijk Afrika reist. Hij helpt als het bij een van onze reisgenoten mis gaat met betalen. Als slot is er nog de eindcontrole door de politie die ons de gate-pas weer afneemt. De route verder gaat door een zeer dun bewoond gebied. Het is vlak op een hoogte van ongeveer 1200 meter. De Kalahari woestijn bedekt een groot deel van het land. Er is een veelwater tekort. In vele gebieden minder dan 200mm per jaar. Het hele land ligt zo goed als op dezelfde hoogte en is zo groot als Frankrijk. En dat met iets meer dan 2 miljoen inwoners. De belangrijkste bron van inkomsten in Botswana is de diamanten industrie. Daar merk je onderweg niet zo veel van. Je ziet een armoedig land met veel dieren die los lopen langs de weg, hier en daar wordt gezwaaid naar ons. De huizen die we langs de weg zien zijn klein, oud en vervallen hutjes. En dan nog oppassen voor hier en daar flinke Putten in de weg. Later blijkt een eerste lekke band te zijn van onze technische man. Ook hier ligt er, net als in Zuid Afrika veel afval, als glas en plastic langs de weg. In Palapya aangekomen zien we veel standjes waar van alles gekocht kan worden. Er zijn ook een paar shopping malls waar een simkaart gekocht zou kunnen worden. Uiteindelijk slagen wij daarin bij Orange. Na lang wachten is de simkaart geïnstalleerd. Er is wel een hele administratie voor nodig, met paspoort controle en invullen van formulieren. Maar het werkt wel! De camping lijkt een beetje op wat we in Marokko gezien hebben. Veel kapot, maar uiterst vriendelijk personeel. Onze bestelde pizza hebben we na twee uur wachten afbesteld. Wel gezellig met de al 10 jaar in een camper wonende Toni en Rieta gesproken. Ook die hebben de pizza afbesteld na twee uur. Dan maar sardientjes uit blik op een toostje.