Auschwitz, woensdag 19 juli

Polen, Lipce Reymontowscie - Polen, Oswiecim (Auschwitz)   260 km

Vanmorgen is het heerlijk wakker worden op deze rustige camperplaats. We doen het kalm aan, verfrissen de nodige vers, vuil en wc zaakjes, drinken een bak koffie en na de afwas vertrekken we om half elf. We rijden langs smalle, goede en veelal slechte weggetjes richting Krakau naar het zuiden. Een plaatselijke markt dwingt ons tot stoppen, echter de boel wordt reeds opgeruimd, dus wij weer verder. Midden in dit landschap van dorpen en boerderijen staat opeens een mega grote fabriek "Euroglas". Zelden zo een groot gebouw gezien. De naam laat raden wat er hier geproduceerd wordt. De weg gaat hierna over in een vierbaansweg. Maar dan een met veel stoplichten en veel gerepareerde asfaltplakken, waardoor het kinderkopjes niveau in de buurt komt. Het doet ons denken aan vroeger tijden in Joegoslavië: een doorgaande weg met  parkeerplaatsen met veel achtergelaten rotzooi en een niet lang vol te houden pislucht. We raken ook nog in een file die zeker anderhalf uur vertraging oplevert. We rijden naar Krakau, maar An ziet op de kaart Oswiecim, met tussen haakjes Auschwitz. Ik dacht dat dit meer naar het westen lag. Omdat het niet ver omrijden is, de plannen omgegooid en de navy naar Oswiecim gestuurd. Daar is het nog niet zo eenvoudig Auschwitz te vinden. Het staat nauwelijks aangegeven. Ik vind toevallig een vrij WiFi punt en via Google Earth vind ik het adres. Na vier km staan we voor het KZ Auschwitz en parkeren niet ver van de ingang. Het is erg druk. We krijgen een ingangskaartje met de tijd wanneer we aan de beurt zijn. Dit duurt nog anderhalf uur. Eenmaal binnen in KZ Lager Auschwitz 1 (er waren er drie), zijn veel exposities te zien in de barakken. Ik maak buiten wat foto's, want wat je binnen ziet doe je uit piëteit niet fotograferen. Het is te schokkend. De Nederlandse bijdrage is zeer indrukwekkend. Natuurlijk komt Anne Frank aan bod, maar het geeft ook een uitgebreid beeld van de joden en Sinti vervolging door de Nazi's in Nederland. Alle Nederlandse vermoorde joden en Sinti staan op een wand met naam genoemd. Het aantal bezoekers van Auschwitz neemt nog steeds toe. Vorig jaar waren er meer dan 2 miljoen. Om een uur of acht zijn we terug bij de camper. We staan op een parkeerplaats waar we kunnen overnachten. Dat doen nog zo'n 12 campers. De plaats waar we staan geeft wel wat gemengde gevoelens. Maar nu nog verder rijden lijkt niet verstandig. We moeten ook nog wat eten. Om negen uur wordt het al een beetje donker. Het weer is sterk verbeterd. We haalden vandaag 30 graadjes. Ook morgen ziet het er goed uit. Dan gaan we de stad Krakau op zoeken.