Baltische Staten tot ziens, zondag 16 juli

Litouwen, Kaunas - Polen, Gizycko   271 km

Na de nodige verfrissingen en lozingen van de camper precies op tijd om 9.00 uur vertrokken. We rijden via Alytus, wat een beetje tegen valt, omdat we niet vinden wat we willen bezoeken, en wel de joodse begraafplaats. Verder rijden naar de grens, waar we nog een verlaten kolchoze op de foto zetten, brengt ons langs een stenen kunstwerk van een soldatenhoofd. Steengoed uitgevoerd! Waarom het hier staat blijft een raadsel. We denken dat het Russisch was en de teksten door zandstralen weggehaald zijn. We gaan er wel mee op de foto. Even na het granieten hoofd is de grens met Polen. Het ziet er direct westerser uit. De weg, de huizen, de winkels, het oogt anders. We hebben in de laatste weken meer EU vlaggen gezien dan in de afgelopen jaren. Ze zijn trots EU lid. Ja ja, dat bestaat! En dan de vele EU bordjes die bijdragen weergeven voor nieuwe projecten hier uitgevoerd. Goed besteed, denken we iedere keer. Nog een opvallend verschijnsel wil ik niet vergeten te melden, en wel de groenvoorziening. Alle groenstroken langs de wegen, keurig kort gemaaid gras. Parken, ze zien er prima verzorgd uit. Arend de Winter Combi Groen zou hier goed werk aan hebben. Ooievaars hebben we ook in grote getale gezien. Zeker honderden nesten op schoorstenen, masten en daken. Lastig waren soms de onverharde wegen die in de Baltische Staten nog veelvuldig voorkomen. Na deze afsluitende Baltische ervaringsfeiten die ik nog wilde noemen, rijden we Polen binnen. Het weer is de hele dag goed: overwegend zonnig, 22 graadjes. De weg naar de camping is prima. We rijden langs vele meertjes. Goed zoeken brengt ons op een rustige plek aan het water waar we aan de spaghetti gaan. Stoeltje erbij, in het zonnetje. De rest van de route verloopt rustig. We rijden nog langs een Amerikaanse legereenheid, waar veel bekijks is. De camping ligt aan het water in Gizycko, een levendig stadje met veel watersport, niet ver van de Russische enclave van Kaliningrad. Vroeger een grensplaats tussen Duitsland en Rusland. We staan vlak bij de oude draaibrug, die volledig handmatig wordt geopend en gesloten en gebouwd in 1889. Enig in zijn soort in Polen. Morgen blijven we op deze camping staan en gaan we de route voor naar huis bedenken. 25 juli verwacht de camping baas ons thuis, dus daar richten wij ons op. Met de NKC'ers hebben we vanaf hier naar Estland en weer retour 2836 km gereden. Het is maar een weet.