Kaunas, zaterdag 15 juli

Litouwen, Siauliai - Litouwen, Kaunas   150 km

Op de zelfde tijd dan gewoonlijk vertrekken we om 9.00 uur. Zoals ook gewoonlijk een van de eersten. Een tussenstop in Kedainiai brengt ons in een oude synagoge, met een foto tentoonstelling over de geschiedenis van de joden die hier leefden over de Russische deportaties naar Siberië, de Nazi's die 3000 joden om brachten en vervolgens weer de Russische bezetting na de oorlog met de partizanen strijd en alweer deportaties. We blijven in de plaats niet te lang hangen, want we willen Kaunas ook van dichtbij bekijken. Rond 13.00 uur komen we in de stad op de camping aan. De plaatsing door de chef is lastig, daar de campingbaas mij andere instructies geeft. Niets met de camping baas te maken, aldus Piet. Dat moet je mij niet zeggen natuurlijk. Het loopt allemaal goed af. Ook hier moeten we met drie campers op een plaats voor twee staan. De plaatsen zijn meestal erg klein. Kleiner dan normaal. Waarom weet ik niet. De stad Kaunas bezoeken we met een lijnbus, voor welgeteld 0.40 eurie cent per pensionata. In de stad is het gezellig druk. Het weer werkt mee, het is zonnig en 22 graadjes. Er is een lange promenade auto vrij. Die komt uit op het stadhuisplein, waar het Rathaus prominent de toon aangeeft. Vanwege de bouw en kleur ook wel  de Witte Zwaan genoemd. Op en rond het grote plein lopen wel 20 bruidsparen rond en in iedere kerk die we binnen gaan is een trouwdienst aan de gang. De grote kathedraal is een schitterende kerk met zuilen van wel 4x4 meter dik. In een van de kerken gaat mijn telefoon af. Jouri aan de telefoon. Niets bijzonders, maar precies als ik naar een trouwdienst staat te kijken. Het is heerlijk om een terrasje te pikken, also eten we daar een kleine hap, wat overigens prima smaakte. De bus retour is wat lastiger omdat we de halte niet kunnen vinden. Na 6x vragen en 20 minuten lopen vinden we de juiste halte. Nu alleen 40 minuutjes wachten. Op de camping ook een geval van jammer, de stroom ligt eruit op de hele camping. Wat ons wederom opvalt is het grote verschil van arm en rijk in Litouwen. Het schijnt de mensen niet te deren. Ieder voor zich is nog een motto uit vroeger jaren, dat verander je niet zo snel. Verder vallen de vele lege kolchozen op die je verlaten ziet staan in alle drie Baltische Staten. Grote hallen en gebouwen, waar nu de bomen op het dak groeien. Een erfenis van de communistische tijd. Morgen gaan we naar Polen en hebben we nog één NKC dag. Dan worden we weer losgelaten en krijgen we onze vrijheid terug. Onzin natuurlijk! Met name St. Petersburg hadden we nooit zo mooi en goed kunnen bewonderen. En de Baltische Staten met hun indrukwekkende geschiedenis hebben we ook goed leren kennen.