Wat is beziens en gedenkwaardig, zondag 24 juni 2018

Italië, Napels - Italië, Montecassino.    137 km

8.30 uur wakker worden, het moet niet gekker worden! En dat van een vliegtuig.  Het ontbijt wordt yoghurt vanmorgen, een broodnodige variatie. Zelfs ons wasje is droog vanmorgen. Also alles loopt gesmeerd. Eerst om 10.30 uur starten we de motoren en rijden over de SS7 en SS6 naar San Petro Infine. Een artikel in het NKC blad maakte ons opmerkzaam van wat hier in 1943 plaatsvond. In dit plaatsje staat en ligt alles nog zoals het na een uiterst bloedige veldslag in de 2de Wereldoorlog is achtergelaten. Het is er doodstil, er is niemand te zien als we het verwoeste stadje doorlopen. In dit gebied verloren 16.000 Amerikanen hun leven in 1943. Alleen de inname van dit dorp kostte duizend geallieerde soldaten en meer dan 100 dorpelingen het leven. Je voelt de waanzin van de oorlog als je hier de bouwvallen ziet. En.... we komen niemand tegen. Het lijkt wel dat een van de grootste veldslagen van de oorlog, in december 1943, vergeten is. Deze cruciale overwinning op de Duitsers maakte de weg vrij voor de bevrijding van Rome. In de buurt van San Pietro probeerde het Amerikaanse leger de Gustaflinie te doorbreken, een zwaar versterkte verdedigingslinie tussen de Adriatische Zee en de Middellandse Zee. We rijden 25 km verder naar Cassino, waar we klooster Montecassino al op de berg zien staan. Deze plaats vormde het volgende doel van de geallieerden in december 1943. Ook deze stad werd volledig in puin geschoten en het klooster kapot gebombardeerd, omdat men dacht dat de Duitsers zich daar hadden verschanst. Dit bleek later niet het geval te zijn. De aanval van Cassino kostte 54.000 geallieerden en 20.000 Duitsers het leven. De stad Cassino is volledig herbouwd alsmede het klooster schitterend gerestaureerd. Hier komen wel de nodige bussen met massa’s mensen om het klooster te bezichtigen. Aan het eind van de middag bekijken ook wij het klooster en hebben moeite met de verschillende indrukken van vandaag. De pracht en praal van het klooster met veel goud en marmer en de ruïnes en stilte in San Pietro Infine. Zo wordt weer duidelijk dat de geschiedenis die we op school mee krijgen erg nationalistisch getint is. De 600 mannen die uit Putte weggevoerd werden (hoe erg ook) kennen we wel, van de bijna 100.000 oorlogsslachtoffers hier, weten we niets. De soldaten gaven het de bijnaam Death Valley. Naast het klooster kunnen we overnachten. We staan hier met 3 campers en kijken naar Cassino dat in het dal ligt en er schitterend verlicht uitziet vanavond. Minder prettig is dat ik genietend van brood, kaas en een glaasje wijn, een voortand afbreek. Totaal dus. Hoe hiermee verder gaan we ff bedenken. Ziet er wel lullig uit. Het restant hebben we nog in bewaring.