Naar het dodenorakel, zondag 3 juni 2018

Griekenland, Igoumenitsa - Griekenland, E55 Taverne Bouma aan zee     87 km

Onze buurman stuurt ons langs de kustweg langs enkele idyllische haventjes, voordat we op de E55 naar onze volgende bezienswaardigheid gaan. Een prachtige weg met hele mooie uitzichtpunten. We doen in het eerste stadje bij de buurtsuper wat inkopen. Hier op zondag is alles geopend. We parkeren toevallig bij een kerk, waar van uit mooie orthodoxe kerkmuziek klinkt. Het is zondag dus we wippen even naar binnen. Zeker niet leeg, maar alleen vrouwvolk nemen we waar. Op de E55 is veel bochten werk en het gaat naar boven tot 400 meter en weer naar beneden, heen en weer. Het grootste deel van de weg staan er dubbel-doorgetrokken strepen. In Hollandia en Oostenrijk betekent dat, niet inhalen. Hier gelden andere regels, want iedereen scheurt ons voorbij, op de meest gevaarlijke plekken. Wij blijven toch maar defensief rijden, dat lijkt ons het meest gezond. We komen aan bij Necromantheion. Eens, stond aan de oever van de Acheron een tempel gewijd aan Hades, de God van de onderwereld. Volgens de mythologie is hier de plaats waar de doden de veerman betaalden om hen over te zetten om zo in de onderwereld te komen. In het Necromantheion, het orakel van de dood, kwamen mensen om te communiceren met de overledenen. Overigens werd er reeds in de 4de eeuw v.C. door drugs bij bezoekers, die hier advies zochten van de doden, de indruk gewekt dat zij in de onderwereld afdaalden. Buiten dit verhaal is het toch weer fascinerend te lopen op een stuk heuvel waar reeds duizenden jaren voor onze jaartelling mensen hebben geleefd. In de negentiende eeuw was het hier een soort “torenforthuis”, wat bescherming gaf. In de Osmaanse tijd hadden de Turken hier ook een vestiging. Na deze belevenis zoeken we een camper overnachtingsplaats aan zee en vinden deze snel. Het waait er flink, dus oppassen voor een rood huidje. We eten vanavond vis in de Taverne, met Griekse witte wijn en een Griekse salade.