Geheel naar eigen invulling, zaterdag 8 juli

Rusland, St. Petersburg

We zouden kunnen uitslapen, maar zo vaak komen we hier ook niet langs, dus ontbijten we om 8.00 uur. Vandaag gaan we samen op stap. Hans en Nekky hebben ingeloot in een exclusieve excursie met Bas. Wij also niet. We hebben een plannetje gemaakt wat we nog willen zien. De metro wordt weer opgezocht, maar dit keer blijven we langer onder de grond. Er zijn hier metrostations die de moeite van het bezichtigen waard zijn en dit hebben we gisteravond nog ff uitgezocht op Google. Van de blauwe lijn stappen we over naar de rode en dan nog een stuk verder naar het zuiden, daar zijn de mooiste perrons van de Metro. Alleen in Moskou schijnen ze nog mooier te zijn. Het is rustig in de Metro, waarschijnlijk omdat het zaterdag is. De metrolijnen die wij rijden zijn ongeveer 30 km lang, also hebben wij vanmorgen rond 80 km in de metro gezeten. En dat op één muntje van 0,80 eurie. Drie perrons worden op de foto gezet en dan gaat het naar het station bij het fort waar het allemaal in St. Petersburg begonnen is. Peter de Grote bouwde hier zijn eerste vesting met de nodige gebouwen en scheepswerven daar om heen. Het is druk, als we naar de vesting lopen en we zien meer kinderwagens dan we in de hele week gezien hebben. Rondom het fort zijn tentjes waar oude spelen en ambachten te zien zijn. Er komt veel volk op af. Binnen in de vesting ligt de Peter and Paul Cathedral. In deze kerk liggen alle tsaren en familie begraven vanaf Peter de Grote. In 1998 werd ook de laatste tsaar, Nicolaas 2, met drie dochters en zijn vrouw Alexandra hier herbegraven. In de kerk staan tientallen sarcofagen, met daarin de stoffelijke resten. Een indrukwekkend gezicht. Bij de uitgang gaat plots een deur open, waarachter vier priesters voor een glas in lood raam staan. Wij ff kijken natuurlijk. We zijn nog niet binnen of de deur gaat achter ons dicht en we worden in het Duits toegesproken door een van de priesters. De ruimte waarin we met ongeveer 30 mensen staan is niet groter dan  6x8 meter, maar wel met een hoog plafond. Ze zingen voor ons een prachtig lied a capella. Trots vertelt hij daarna dat de Russisch Orthodoxe Kerk daarom geen orgel nodig heeft. Maar ook de aap komt uit de mouw. We worden vriendelijk uitgenodigd één of meer cd's te kopen met hun muziek. Ik kan het niet weigeren en koop er een paar. We krijgen de zegen mee, wat wil je nog meer. De tijd dwingt ons naar het hotel terug te rijden, om ons op te tutten voor de afscheidsavond van St. Petersburg in een betere ambiance in de binnenstad. Onderweg zien we nog een rij van minstens 100 motoren met allemaal bruidsparen met politie begeleiding met zwaailicht. In het restaurant s' avonds wordt zelfs een Russische dans en zang uitvoering gegeven. Eten prima, wodka prima, alles prima, maar morgen moeten we om 7 uur aan het ontbijt, dus worden we met zachte dwang om 23.00 uur door reisleider Piet de deur uitgewerkt, richting metro. Een uur later in het hotel nog ff tassen volgooien en verslagje schrijven. O o, wat een drukte! En toen sliep Stolkie met de Winter in.