Herfst, zaterdag 1 juli

Estland, Haapsalu - Estland, Saue Vald   155 km

Het is droog vandaag, hiep hooi, echter koud, 12 graadjes, bewolkt en zoals de laatste dagen, veel wind. We rijden vandaag richting Tallinn, de hoofdstad van Estland. Maar niet via de kortste route. Een beetje binnendoor langs groene bossen en weidse velden waar geen einde aan komt, naar nog een paar stops die de moeite waard zijn. Allereerst is er het kloostercomplex Padise, wat een heuse ruïne blijkt te zijn. Grote zalen, dikke muren, maar geen non te zien. We vervolgen de route naar Paldiski aan de kust, waar in de Sovjet tijd een U-Boot haven was. Maar liefst 16.000 mensen waren er werkzaam. Nu is het een dorp met veel niet onderhouden troosteloze betonnen flatwoningen zoals we die nog kennen uit de DDR tijd. Er is wel een groot nieuw havencomplex waar nieuwe auto's worden aangevoerd. Niet veel verder staat op krijtrotsen, waar we een glimp van kunnen zien, de Pakri vuurtoren. Gebouwd in 1889, 80 meter meer landinwaarts dan de oude uit 1724, gebouwd door tsaar Peter 1, die in zee dreigde te storten. Sinds 2015 is de vuurtoren open voor bezoekers. Voor 3 euries bestijgen wij de 275 treden en krijgen een fantastisch uitzicht over zee en omgeving. Een beetje meer onderhoud aan de vuurtoren zou niet verkeerd zijn, maar men zet zich hiervoor in, getuige het open stellen voor belangstellenden. Een souveniri, die ik koop van de vuurtoren, draagt weer een klein steentje bij. Na een broodje kaas, kaas uit Riga die overigens prima smaakt, door naar de volgende stop. Het is een heuse waterval, vlak bij zee. Er lopen drie bruidsparen rond voor een foto reportage. Er wordt al lopend langs het water de nodige alcohol gedronken door de gasten. Allen mooi in pak met wijn en sekt flessen in de hand. Na dit geweld door naar de eigenlijke hoofdmoot van vandaag, het nationaal openlucht museum van Estland. Het is al flink in de middag, we hebben zo al het eea gedaan, also komt dit deel in het gedrang. Jammer, want het ziet er prima verzorgt uit en is best interessant. Komt nog bij dat Hans zijn lengte verkeerd inschat en zijn hoofd flink stoot. Het bloedt flink. Doch zuster Anna heeft de nodige pleisters in de tas en daarmee wordt het kale hoofdje van Hans versierd. De mooiste pleister is toch wel die van Feijenoord. We lopen nog wat rond maar besluiten naar de camping te rijden. Het is ook flink koud en het waait hard. De camping is nieuw en mooi opgezet met ruime camperplaatsen. Vanavond nog even paniek op de camping. Voor 80 % ligt de stroom eruit. Voor de helft van de groep geen TV! Na een paar uur wordt het weer rustig buiten. Probleem opgelost. By the way: wij hoorde bij de 20 % die wel stroom hadden.