Oud Olympia, woensdag 13 juni 2018

Griekenland, Olympia.

Om negen uur zijn we zover. De loopschoenen aan, waterflesjes gevuld, fototoestel mee, we kunnen er tegenaan vandaag, het wordt een olympische dag. Hier is het in 776 v.C. begonnen, de Olympische Spelen. Maar eerst wel van de camping naar de ingang lopen, een kwartiertje redelijk stijl omlaag. Als we door de kassa zijn en zoals gewoon 1.5 x betalen, lopen we een groot complex met veel grote brokstukken en zuilen binnen. Het is duidelijk veel groter dan wij ons voorgesteld hadden. 3000 jaar v.C. wordt Olympia voor het eerst bewoond. Een moeilijke voorstelling. Zo’n 1000 jaar lang (700v.C.-300n.C) was Olympia een religieus en sportief centrum. De verering van Zeus werd er in de loop der eeuwen steeds belangrijker. Naar zijn verblijf, Olympus, werd de plaats vernoemd en er verrezen grote tempels en seculiere gebouwen. De grote tempel van Zeus werd tussen 470/456 v.C. gebouwd. Olympia was toen op zijn hoogtepunt. We zien nog de sokkel van de gevleugelde overwinningsgodin Nike. Deze deels gerestaureerde sokkel was 12 meter hoog. De Romeinen namen in 146 de Spelen over. Tot die tijd mochten alleen Grieken deelnemen. In 393 n.C. verbood keizer Theodosius de Spelen omdat het een heidens feest was. In het jaar 550 verwoeste een aardbeving de plaats en doet een rivierdelta de plaats bedekken met slip. Pas in 1875 beginnen de opgravingen. De ingang naar het stadion heeft vanaf de 3de eeuw v.C. een gewelfd plafond, waarvan een deel nog intact is. Eenmaal in het stadion, waarvan alleen de baan van 28,5 meter breed met een lengte van 212,54 meter nog zichtbaar is, beginnen allerlei mensen hard te rennen en overwinning gebaren te maken. Er wordt heftig gefotografeerd en selfies gemaakt op deze plaats. We bezoeken hierna de twee museums waar vele voorwerpen en beelden bewaard worden. Na een paar uur raakt toch ons inlevingsvermogen aan zijn tax. Het kleine dorpje Olympia, naast het museum complex lopen we hierna even door. Nu moeten we nog wel ff terug naar de camping, een flinke tippel naar boven. Dan word ik nog bijna van mijn sokkel gereden door een vlotte Griek. Ik verwens hem geschrokken direct zeer luid met: “lul”, waarna hij direct stopt en excuses maakt. Excuses aangenomen. Met enkele stops bereiken we de camper en storten het zwembad in.