De overgang, zaterdag 10 juni

Om vijf uur hoor ik kloppen op de deur. Lia roept ons: we zijn de Hoek al gepasseerd. 

Snel in de broek en het dek op. Het wordt net licht. Prachtig glijden we de Nieuwe Maas door. Om precies kwart voor zeven liggen we vast bij Hotel New York, ons startpunt wat nu het eindstation is. De ontscheping is perfect georganiseerd, zoals de hele logistiek aan boord. Ik zou bijna zeggen: Deutsche Gründlichkeit. Om 8 uur staan we bij de watertaxi, die dus eerst om 9 uur begint. De meisjes gooien hun charme er tegen aan. En ja hoor, om kwart over acht varen we weg, naar Pernis. Na een Hollands bakkie bij Willem en Lia, moet het er toch van komen. We nemen afscheid, zetten de koffers achterin de camper, starten de motoren, wat gelukkig soepel verloopt en toeren, veelal in gedachten, naar Breda. Het was goed, gezellig, indrukwekkend, lux, kameraadschappelijk, koud, vermoeiend, fantastisch eten en ontiegelijk veel trap lopen. Wie beweert dat cruisen niets doen is, heeft het aan de foute kant. In die 14 dagen hebben we 91,1 km gelopen. Dat is mooi 6,5 km per dag! Nou ga ik ook dat rollend materiaal wat beter begrijpen. En dan de uitstapjes aan de wal. Moet je ook lopen. Een beetje conditie heb je wel nodig aan boord. Morgen ga ik de weegschaal testen, vandaag nog niet. De rest van de dag, meest bij Ivo voor de deur, wassen, drogen, koffers leeg, busje vol, boodschapje en nog eens wassen en drogen en ff. bij mijn broertje en schone zus gedag zeggen. Altijd gezellig en binnen één minuut discussie over van alles en nog wat. De overgang van schip naar camper gaat erg snel. We hebben heel wat moeten schakelen in ons bestaantje, dus roepen we: wir schaffen dass! Vanavond een lekkere loempia. Die zit er de komende tijd niet meer in.