Verboden voor campers, donderdag 21 juni 2018

Italië, Conza della Campinia - Italië, Pompeï.     171 km

Na een nacht zonder buitengeluiden, verlaten we deze stille stad en rijden verder westwaarts. Was het vanmorgen mistig buiten, het weer herstelt zich en gaat snel naar de 25 graadjes. Het landschap is mooi. Hier echt van genieten is er niet bij, want volgens de meeste Italianen rij ik veel te langzaam. Velen scheuren ons, op vaak gevaarlijke wijze, voorbij. We blijven er kalm en defensief onder. Zo rustig het aan de oostkust van Italië was, zo druk wordt het als we Salerno naderen, aan de westkust. We hebben een toeristische route langs de kust bedacht om van daar uit bij Pompeï te komen. Bij Amalfi wordt het echt chaotisch druk en de weg wordt steeds smaller. Nergens een plaats om een bakkie te doen. De weg gaat naar boven en weer omlaag met veel bochtwerk, naar strandjes en dorpjes. We staan steeds vaker stil, omdat het verkeer vastloopt vanwege de smalle rijstrook. Het gaat elke keer net goed. Na 15 km ploeteren vind ik een plaatsje langs de weg om even een bakkie te doen. Het water staat nog niet op, of mevrouw agent op scooter vertelt ons in duidelijk Italiaans, dat deze gehele kuststrook verboden is voor campers. We zeiden net nog tegen elkaar dat we zo weinig campers zagen. Of we iets van een bord gemist hebben weten we niet, maar we kunnen weer terug en ergens door de bergen dit schiereiland omzeilen. Makkelijker gezegd dan gedaan! Also met moeite ergens draaien en wij weer retour naar Amalfi, 15 km terug. Na 3 kwartier hebben we dit karwei geklaard en slaan we links af de bergen in, 20% omhoog het eerste stuk. Ook deze smalle, slecht geasfalteerde weg mag je rustig een hele uitdaging noemen met al het bochtwerk. Onderweg zoeken we nog naar een plaatselijke bakker, want er is geen brood meer aan boord. Ik zie op een groot boord een broodje en probeer te stoppen. An vraagt waarom. Op het bord staat geen broodje, maar een koffieboon. We staan voor een Café Bistro. Met een beetje fantasie lijkt de boon op een broodje (vind ik). We rijden maar verder en vinden toch nog een super mercato, met brood. Over de heuvelrug van het schiereiland komen we dan snel in de drukte van Pompeï. Vlak bij een van de ingangen is de camping. Een kleine stadscamping met een restaurant. Ondanks de drukte buiten is het er, op de trein na, die ieder kwartier voorbij raast, rustig. Het karbonaadje met doppertjes plus een Albanees biertje, smaken geweldig lekker.