Stellenbosch

Donderdag 23 november 2023.     Stellenbosch 

Dag 47.  Kommetjie, Zuid Afrika - Stellenbosch, Zuid Afrika.    101 km.   Totaal: 8628 km. 

We beginnen koel met 15 graadjes, maar gaan naar 25 graadjes, windstil.

De camping in Kommetjie is een beetje verwaarloosd en depressief. Snel weg hier en volgende week geen bezoek waard. Om 12.15 uur uiterlijk in Stellenbosch op de campsite, aldus Herr Reiseleiter. We gaan dan op wijnproef toer. We vertrekken als laatste, dus goed op de tijd letten. We zoeken een spar voor een enkele boodschap. Die gevonden blijkt het weer een dranken spar, maar tot ons geluk daar naast een heerlijke bakker met goed vers brood. Een andere, meer lokale winkel, waar we hiervoor zijn, voelt niet goed. Also daar snel weg. Annie‘s  koffie moment is een must, dus een mooi stekkie gevonden aan zee. We voeren ons echt oude brood aan de meeuwen. Daar komt een mannetje op af die lege blikjes verzameld. Hij wil het brood wel hebben. We geven geen wit uitgeslagen brood weg, maar wel een paar oudere sportschoenen die we in de bagage kunnen missen. Die geven we hem. Trots laat hij zijn nieuwe aanwinst op de foto zien die ik van hem maak. Net op tijd komen we om 12.00 uur op de campsite voor ons middag uitje. Een knots van een touringbus rijdt voor en we gaan met de Duits sprekende gids op pad. Hij is de tweede generatie van Duitsers die in 1951 naar Zuid Afrika kwamen. Voor we op de camping aankomen, voert de weg ons langs de grootse township van Kaapstad. 1,5 miljoen mensen wonen en leven daar. Redelijk georganiseerd in krotwoningen van golfplaten en planken met veel afval rondom. Waanzinnig dat zoiets een paar kilometer naast de beschaafde wereld van Stellenbosch bestaat, waar we met de touringbus doorheen rijden. Rondom Stellenbosch waan je je in de wijngebieden van Duitsland of Frankrijk, met Nederlandse trekjes van bouwstijl in het oude Stellenbosch. De op twee na oudste stad van Zuid Afrika, genoemd naar Simon van der Stel, die in 1679 de vruchtbaarheid zag van het gebied. Nog in het zelfde jaar vestigden de eerste Nederlandse kolonisten er zich. Stellenbosch ligt zo‘n 40 km ten oosten van Kaapstad. Na de eerste wijnproeverij, met lunch, bij het wijngoed L‘avenir, waar we vijf wijnen voorgeschoteld krijgen, gaat het naar het oude Stellenbosch, waar we drie kwartier worden losgelaten om het centrum te zien met z‘n typische Hollandse huizen stijl. Met enige moeite mogen we de kerk van de Moedergemeente van binnen bekijken. De Nederduits Gereformeerde Kerk. De deur is gesloten, maar ik hoor stemmen. Onder het motto: klopt en u zal worden open gedaan, gaat de deur na vijf keer flink bonzen, toch open. Een korte blik in de op twee oudste gemeente kerk van Suid-Afrika, met mooie glas in lood ramen is de moeite waard. De Sondae erediens is om 09.30. maar waar we dan zijn, dat weet ik nog niet. We rennen na de kerk door een paar straten van Stellenbosch en zijn net op tijd bij de bus. Op z‘n Japans foto‘s gemaakt die we vanavond bekijken. Er staat nog een tweede wijnproeverij op het programma, het wijnhuis Muratie. Een van de oudste wijnhuizen van Stellenbosch, waar de huizen nog zo staan zoals gebouwd in de 17de eeuw. Een authentieke Kaapse wijnboerderij met de filosofie om geschiedenis en cultureel erfgoed te behouden. De verschillende wijnen die we proeven gaan in een el tempo aan ons voorbij. De tent sluit om half zes, dus het gaat een beetje sneller dan normaal. De laatste dessert wijn, Amber Forever, smaakt ons excellent, also daar een flesje van gekocht. Meenemen van meer flessen gaat nu eenmaal niet vanwege het gewicht straks in het vliegtuig. Er zijn ongeveer 300 wijnboerderijen in de buurt, waarvan de meesten te bezoeken zijn. Maar dat wordt een ongezonde bezigheid. Er staan vele eiken in de stad, die een overblijfsel zijn van de grote behoefte aan eikenhout in de begintijd van de wijnboerderijen, voor hun wijnvaten. Helaas bleken ze niet geschikt vanwege de snelle groei in Stellenbosch en dus ongeschikt om wijnvaten te maken. Terug op de camping doen we mee met de laatste briefing voor ons. Ik heb nog een klein afscheid woordje bedacht. Hierna wacht ons een totale verrassing als de hele groep het in Nederland beroemde liedje van „Gute Nacht Freunde, es wird Zeit für mich zu gehen“, gaat zingen met door hun bedachte toepasselijke strofen. Een bijzonder moment dat we niet zagen aankomen. Ik verdenk een aantal groepsgenoten dat het idee van even tot rust komen zij ook wel gewild zouden hebben. Na het afscheid, met de nodige lieve woorden, drinken we op de komende laatste weken in Afrika. Eerst om 23 uur is het Schluß voor vandaag.