Van VOC tot Aperol

Zondag 19 november 2023.      Van VOC tot Aperol

Dag 44.  Langebaan, Zuid Afrika - Melkbosstrand Kaapstad, Zuid Afrika. 130 km. Totaal: 8442 km.

Een heerlijke voorjaarsnota met max 22 graadjes. Wel veel wind

We vertrekken als een na laatste van deze mooie camping en rijden naar de gate van Westcoast National Park. Met onze WildCard, nog van het Park Kruger Park, kunnen we zonder extra kosten naar binnen. Bij het Seeberg View Point hebben we een prachtig uitzicht over de lagune, die in de 16de en 17de eeuw een van de buitenposten was van de VOC. In het huisje wat op het View Point staat, is een uitvoerige beschrijving over de geschiedenis over wat er zoal plaats vond rond en in de Langebaan Lagoon (vroeger, Saldanha Bay). 14 km verder rijdend is de Geelbek Winery. Aanbevolen als picknick of koffie pauze plaats. Dat gaat het niet worden, want het zaakje is dicht en vervallen. Echt zonde, want je kunt zien dat het gebouw uit 1860, nog niet zo lang geleden is gerestaureerd. Nog een paar jaar zo laten staan en ze kunnen op nieuw beginnen. In de 10 minuten dat we hier rond lopen, komen zeker 20 mensen voorbij. Allen op zoek naar het restaurant wat hier zou moeten zijn. We toeren verder richting Kaapstad op de goed geasfalteerde tweebaans weg. Alleen is het gewoonte dat auto’s op de vluchtheuvel gaan rijden als er gepasseerd worden. Soms rijden er dan vier auto’s naast elkaar. Ik doe niet mee aan dit spelletje wat niet geheel wordt gewaardeerd. Het is verboden maar wordt door de vingers gezien heb ik begrepen. Nu we het koffiemomentje gemist hebben kies ik een afslag naar een aangegeven strand: Silwerstroomstrand. Vlak voor het strand staat een groot hek, met slagbomen en bewaking. Wij willen graag naar binnen, maar dat gaat niet zo maar. Heeft u alcohol bij u, is de vraag van twee dienstdoende bewakers. Ja, is het antwoord, in de koelkast staat wat bier en een fles witte wijn voor Annie’s gespritzer. Dan mag u niet naar binnen, is het antwoord. Na veel aandringen dat we slechts een kopje koffie bij het strand willen drinken en we kenteken, adres, telefoonnummer en de kleur van auto op een formulier hebben gezet, mogen we een uurtje naar binnen. Daar zien we een grote promenade met winkeltjes en bars. Allemaal dicht! Op de grote parkeerplaats staan drie auto’s. Wat het voorgesteld heeft? Geen idee. Wel goed bewaakt hier. Dat is in alle steden zo. Alles wat er iets rijker uitziet is ommuurt met prikkeldraad en stroom. Meestal ook met permanente bewaking en slagbomen bij de ommuurde resorts. We zijn netjes binnen het uur vertrokken na Annie’s koffie pauze. Vlak voor Kaapstad rijden we eerst naar Bloubergstrand. Een oord met vele restaurantjes en bars aan het strand. Het is zondag, dus druk. Met moeite parkeer ik de camper in een vrijgekomen plaats. Op het strand is het Robbeneiland, waar Mandela gevangen zat, goed te zien. Ook de Tafelberg zien we in de verte. Wel met een mooie hoed van wolken. Kijkend over de zee geeft mijn telefoon een piepje. Een App met foto. Het is een foto van ons twee, van achter ons genomen. Toni en Rieta liggen in een deuk. Ze zitten op het bankje achter ons. De camping is 10 km terug rijden in Melkbosstrand. Een grote camping waar we tezamen met groep 1 staan. Maar, geen zorgen, we doen niets met elkaar. Bij de briefing krijgen we een bekend drankje met een bekende kleur: aperol. Eindelijk kunnen we onze trofee van onze lekke banden doorgeven. En wel aan onze vegetariërs Wolfgang en Talcke. In totaal is dit de vijfde bandenwissel. Een soort van spar hebben we niet gezien vandaag, also in onze voorraad gekeken. Er is nog groentesoep in de vriezer en een blikje tonijn met brood dat inmiddels echt hard is. Maar in de soep gaat het nog prima. Iets zinnigs op de blog schrijven gaat niet meer. Wellicht morgen om 6.00 uur.